مقايسه ي مولفه هاي ذهن آگاهي در بيماران مبتلا به افسردگي اساسي، اضطراب منتشر و افراد بهنجار

The comparison of the Facets of Mindfulness among Patients with Major Depression, Generalized anxiety Disorder and Normal Individuals

زمينه: ذهن آگاهي مفهومي جديد است كه در سال‌هاي اخير در درمان بسياري از اختلالات روانشناختي مورد توجه روانپزشكان و روانشناسان قرار گرفته است. استفاده از تكنيك‌هاي ذهن آگاهي مستلزم بهره‌گيري از اطلاعات ديگري در خصوص چگونگي عملكرد مولفه‌هاي ذهن آگاهي در هر يك از اختلالات روانشناختي است. هدف اين پژوهش مقايسه‌ي مولفه‌هاي ذهن آگاهي در سه گروه بيماران مبتلا به افسردگي اساسي، اضطراب منتشر و افراد بهنجار بوده است. مواد و روش‌ها: جامعه آماري پژوهش شامل كليه بيماران مبتلا به افسردگي اساسي و اضطراب منتشر بود كه به مركز مشاوره دانشگاه علوم پزشكي مشهد مراجعه كرده بودند. از ميان اين افراد، تعداد 30 نفر با تشخيص اختلال افسردگي اساسي و 30 نفر با تشخيص اختلال اضطراب منتشر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. يك گروه 30 نفري از افراد بهنجار كه فاقد اختلالات افسردگي اساسي و اضطراب منتشر بودند نيز از بين كاركنان دانشگاه علوم پزشكي انتخاب شد. افراد هر سه گروه (افسرده، مضطرب و بهنجار) بر حسب متغيرهاي سن، جنسيت، فقدان بيماري‌هاي جسمي و عدم ابتلا به ساير بيماري‌هاي رواني همتاسازي شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه افسردگي بك، پرسشنامه اضطراب اشپيلبرگر و پرسشنامه پنج مولفه ذهن آگاهي بود. به منظور تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش، در بخش آمار توصيفي از شاخص‌هاي ميانگين و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطي از تحليل واريانس چندمتغيره (MANOVA) و آزمون تعقيبي توكي استفاده شده است. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين سه گروه در مولفه هاي ذهن آگاهي تفاوت معناداري وجود دارد. به عبارت ديگر، در مولفه هاي مشاهده، توصيف و عمل توام با آگاهي ميان افراد مضطرب و بهنجار و همچنين افراد افسرده و بهنجار تفاوت معناداري (0001/0 > P) وجود داشت. در مولفه‌ي عدم قضاوت ذهن آگاهي، ميان افراد افسرده و مضطرب و افراد بهنجار و مضطرب تفاوت‌ها معنادار (0001/0 > P) بود. همچنين در مولفه‌ي عدم واكنش تفاوت ميان گروه‌هاي مضطرب- افسرده (001/0 > P)، مضطرب- بهنجار (0001/0 > P) و افسرده- بهنجار (05/0 > P) معنادار بود. نتيجه‌گيري: در تبيين نتايج اين پژوهش مي‌توان اين گونه نتيجه‌گيري كرد كه بيماران مضطرب و افسرده نسبت به افراد بهنجار در مولفه‌هاي ذهن آگاهي عملكرد ضعيف‌تري دارند و بنابراين درمان‌هاي مبتني بر ذهن آگاهي مي‌توانند با تاكيد بر اين مولفه‌ها موجب تسهيل روند درمان و همچنين بهبود علايم اين گونه بيماران شود.

Background: Mindfulness is a new construct which has held psychiatrists and psychologistsʹ attention in the treatment of many psychological disorders. The use of mindfulness techniques needs more information about the mechanisms of the facets of mindfulness in each disorder. The goal of the present study was to compare the facets of mindfulness among patients with major depression, generalized anxiety disorder and normal individuals. Material and Methods: Statistical population of the present study consisted of all of patients who were diagnosed major depression disorder and Generalized anxiety disorder in the counseling center of Mashhad university of medical sciences. Thirty patients with MDD and 30 patients with GAD were recruited among them via available sampling method. Moreover, 30 normal individuals without the diagnosis of MDD and GAD from the staff of Mashhad university of medical sciences were recruited and matched to the depressed and anxious groups on the basis of age, gender and lack of medical and other mental diseases. Participants completed Beck Depression Inventory (BDI- II), Speilberger State – Trait Anxiety Inventory (STAI) and Five Facets of Mindfulness Questionnaire. Mean and standard deviation were utilized to analyze the data in the descriptive statistics section. And in the inferential statistics section, MANOVA and Post Hoc Tukey Test were used. Results: The results indicated that there were significant differences between the three groups with regards to the facets of mindfulness. In other words, there were significant differences between anxious and normal groups and also depressed and normal individuals with regards to the scores in the facets of Observing, Describing and Acting with awareness (P < 0.0001). There were also significant differences between anxious and depressed groups and anxious and normal individuals in the facet of Nonjudging (P < 0.0001). Moreover, significant differences were found between anxious- depressed (P < 0.001), anxious- normal (P < 0.0001) and depressed- normal (P < 0.05) groups with regards to the scores in the facet of Nonreacting. Conclusion: It can be concluded that patients with MDD and GAD compared to normal individuals have lower scores in the facets of mindfulness. Therefore, mindfulness- based treatments can facilitate the process of the treatment and improve the symptoms of such disorders via focusing on the five facets of mindfulness.