اثربخشي درمان فراشناختي بر علايم افسردگي و كيفيت زندگي بيماران افسرده اساسي

Effectiveness of meta-cognitive therapy on depressivesymptoms and quality of life of patients with major depression disorder

زمينه و هدف: افسردگي يكي از شايع ترين اختلالات رواني مي باشد، روش هاي متنوعي جهت درمان آن وجود دارد. اين مطالعه با هدف بررسي اثر بخشي درمان فراشناختي بر كاهش علايم افسردگي و افزايش كيفيت زندگي بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي انجام شده است. مواد و روش كار: در يك طرح تجربي با پيش آزمون- پس آزمون توام با گروه كنترل، و با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس، 22 آزمودني زن، كه براساس ملاك هاي DSM-V توسط روانپزشك افسرده اساسي تشخيص داده شدند، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند؛ گروه آزمايش طي دو ماه تحت درمان فراشناختي قرار گرفت، نمرات پرسش نامه ي افسردگي بك (BDI-II) و پرسش نامه كيفيت زندگي WHOQOL-BREF)) قبل و بعد از مداخله و در مرحله پيگيري سه ماهه در هر دو گروه جمع آوري و با استفاده از آزمون آماري تحليل واريانس مختلط مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشان داد كه درمان فراشناختي به طور معني داري موجب كاهش نشانه هاي افسردگي (001/0 > p) و افزايش كيفيت زندگي (001/0 > P) گروه آزمايش در مرحله ي پس آزمون و پيگيري شده است. نتيجه گيري: درمان فراشناختي تغييرات معني داري در كاهش علايم افسردگي و افزايش كيفيت زندگي بيماران ايجاد كرد و اين نتيجه در چارچوب ديدگاه هاي رفتاري موج سوم قابل تفسير است. به نظر مي رسد اين درمان در كاهش علايم افسردگي اساسي و بهبود كيفيت زندگي اين بيماران موثر باشد، لذا به عنوان يك روش درمان موثر براي اختلال افسردگي اساسي توصيه مي شود.

Background & Objectives: Depression is one of the most popular psychological disorders. There are various methods of treatment on it. This study aimed to assess the efficacy of meta-cognitive therapy in reducing depressive symptoms and improving quality of life in patients with MDD has been conducted. Methods and materials: The design was an experimental with pre and post-test and control group. Sampling method was available sampling. The 22 female subjects were evaluated by the psychiatrist for choosing according to DSM-V. Then subjects were put in one of two groups; experimental and control. The experimental group was studied for two months. BDI-II and WHOQOL-BREF were given to the subjects before and after treatment and at the 3 month follow up period. The results were analyzed using mixed analysis of variance. Results: The results showed that meta-cognitive therapy, significantly reduced depressive symptoms (p < 0/001) and increased quality of life (p < 0/001) in the experimental group in the post-test and follow-up phase. Conclusion: metacognitive therapy created significant changes to reduce depressive symptoms and improve the life quality of depressed patient. This result is interpretable in the context of the third wave of behavioral perspective. It seems that this therapy is effective in reducing depressive symptoms and improving life quality of these patients, therefore it is recommended as an effective therapy for major depression.