بررسي رابطه بين بي ثباتي اقتصادي و توسعه اقتصادي، اجتماعي ايران

The Relationship between Economic Instability with Economic and Social Development in Iran

با نگاهي به وضعيت اقتصاد كشور بعد از انقلاب اسلامي، به ويژه دهه اخير به نظر مي رسد كه ايجاد تعادل نسبي در اقتصاد ما به مسيله اي مهم تبديل شده است. تغييرات ناگهاني و نارسايي هاي عميق در شاخص هاي مهمي چون تورم، نرخ ارز، صادرات و واردات و بيكاري، اثباتي بر اين مدعا و نشان از عدم وجود سياست‌هاي يكپارچه و استوار اقتصادي دارد كه سبب شده است. اين عوامل از جمله عواملي است كه همواره دولت‌ها در صدد كنترل آن‌ها به منظور رسيدن به اهداف سه گانه تخصيص، توزيع و ثبات اقتصادي مي باشند. در ادبيات اقتصادكلان وجود پديده‌هاي مذكور بعنوان شاخص هاي بي ثباتي اقتصادي قلمداد مي شوند كه بر رشد و توسعه‌ اقتصادي موثرند. اين مقاله اثر شاخص‌هاي بي ثباتي بر توسعه‌ اقتصادي ايران را طي دوره 1392-1358 با استفاده از داده‌هاي سري زماني و مدل خود توضيح برداري (VAR) مورد بررسي قرار داده است. نتايج حاصل از بررسي تاثيرپذيري توسعه اقتصادي از عوامل مذكور را مورد تاييد قرار داده و توجه به اين عوامل در رابطه با سياست‌هاي تجاري و تحقق حماسه اقتصادي را روشن مي سازد.

Looking at the state of the economy after the Islamic Revolution, especially in recent decades, the relative balance of our economy has become an important issue. Sudden changes in important indices such as inflation, exchange rates, exports and imports and unemployment are the proof of this claim and indicate the lack of integrated and consistent economic policies. These factors are among the factors that governments seek to control them to achieve three targets of allocation, distribution and economic stability. In macroeconomic literature, these phenomena are regarded as indicators of economic instability which has impact on economic growth and development. In this paper, the effect of instability parameters on Iranʹs economic and social development has been studied during the period 1979-2013 using time series data and Vector Auto Regression Model (VAR). The results confirmed the affectability of the economic development from above factors and make clear the attention to these factors in relation to trade policy and economic saga.