تاثير آموزش از طريق همسانان بر رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت دانش آموزان مدارس راهنمايي

Effect of Peer Education on Health Promoting Behaviors of Junior High School Students

زمينه و هدف: يكي از را ههاي دستيابي به جامعه سالم، آموزش نوجوانان در زمينه رفتارهاي سالم است. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش به شيوه همسانان بر رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت در دانش آموزان مدارس راهنمايي شهر بستك انجام شد. مواد و رو شها: جمعيت موردمطالعه دانش آموزان مدارس راهنمايي شهر بستك بودند. مطالعه به صورت نيمه تجربي انجام شد. 201 دانش آموز در گروه مداخله و 157 دانش آموز در گروه شاهد قرار گرفت. داده ها از طريق پرسشنامه استاندارد مقياس ارتقاي سلامت جوانان جمع آوري شد. اين پرسشنامه رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت را در شش حيطه شامل تغذيه، حمايت اجتماعي، مسيوليت فردي سلامتي، ارزش گذاري سلامتي، ورزش و كنترل استرس ارزيابي م يكند. مداخله آموزشيار طريق همسانان انجام گرفت. داد هها قبل و دو ماه بعد از مداخله جم عآوري شد و با استفاده از SPSS19 و آزمو نهاي تي مستقل و تي زوجي مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. يافت هها: ميانگين نمرات رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت در گروه مداخله در مقايسه با قبل از آموزش در تمامي حيط هها به جز حيطه ارز شگذاري سلامتي افزايش معناداري )در سطح 05 / 0( يافته بود ) 001 / ؛)p < 0 اما در گروه شاهد در تمامي حيط هها كاهش معناداري ) 05 / p > 0 ( در ميانگين اين رفتارها مشاهده شد. پس از مداخله آموزشي رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت دانش آموزان در هر شش حيطه شامل تغذيه، حمايت اجتماعي، مسيوليت پذيري فردي سلامتي، ارزش گذاري سلامتي، ورزش و كنترل استرس در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد اختلاف آماري معناداري داشت ) 001 / .)p < 0 نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد آموزش به شيوه همسانان مي تواند در تغيير رفتار نوجوانان به سمت رفتارهاي سالم موثر باشد. نوع مقاله: مطالعه پژوهشي.

Background and Objective: One of the ways to achieve healthy communities is training adolescents in healthy behaviors. This study was conducted to assess the impact of peer education approach to health promoting behaviors in Bastak junior high school students. Methods: The study population was junior high school students in Bastak county, Hormozgan. In this semi-experimental study 201 students were placed in the intervention group and 157 students in the control group. The data were collected through The Adolescent Health Promotion Scale. The questionnaire measures health promoting behaviors in six areas, including nutrition, social protection, health personal responsibility, valuation of health, exercise and stress management. Intervention was performed through peer education. Data were collected before and two months after the intervention and analyzed by using SPSS19 and independent and paired t-test. Results: Health promoting behaviours scores showed a significant increase in the intervention group except health valuation area compared with pre-training (p < 0.001) while the control group showed a significant decrease in average behavioral in all domains (p < 0.05). After the intervention, students’ health promoting behaviors in all six areas including nutrition, social protection, health personal responsibility, valuing health, exercise and stress management in the intervention group were statistically significant compared with control group (p < 0.001). Conclusion: This study showed that peer education approach can be effective in changing the behavior of young adults towards healthy behaviors. Paper Type: Research Article.