الگوي مشاوره‌اي خودپنداره تاله‌محور مبتني بر مباني انسان‌شناسي اسلامي(ديدگاه جوادي آملي)

Designing the Advisory Self-concept Paradigm based on Islamic-Anthropological Fundamentals (the Perspective of Ayatollah Javadi Amoli)

خودپنداره، انگیزة قوی در رفتار فرد است. عمل و رفتار فرد مطابقت دارد بااینكه او در آن زمان، خویش را چگونه می‌بیند. روان‌شناسان تحولی معتقد هستند باورها و عقاید ایدئولوژیك فرد از عوامل بنیادی در تشكیل خودپنداره‌ای قوی و منسجم است. با توجه به اینكه مبانی فلسفی و انسان‌شناختی، اساس شكل‌گیری اعتقادات ایدئولوژیك فرد هستند؛ لذا بررسی مبانی انسان‌شناسی از طریق تأثیر‌گذاری بر برنامه‌های پژوهشی علوم‌تربیتی و روان‌شناسی و همچنین به‌طور مستقیم برای اصلاحات پیش‌برندة نظام آموزشی كمك كننده است و می‌تواند به ایجاد زمینه‌ای مناسب برای توسعة مستمر نوآوری‌های آموزشی تبدیل شود و راهبردهای نوآوری آموزشی نیز در صورتی كه فارغ از بازنگری در زیرساخت‌های نظری باشد تنها تغییرات محدودی را می‌تواند پدید آورد. به همین دلیل محققان در این پژوهش با قرار دادن فلسفة اسلامی(مبانی انسان‌شناسی جوادی آملی) به عنوان زیرساخت علوم‌تربیتی و روان‌شناسی به طراحی الگوی خودپنداره مبتنی بر آن اقدام كرده‌اند؛ تا زمینه برای اصلاحات اساسی و بومی در روان‌شناسی و علوم تربیتی فراهم شود. منبع یا جامعۀ این پژوهش كلیة كتاب‌های جوادی آملی بود كه از سال 1372 تا سال 1391 منتشر شده است. این پژوهش در قالب روش هرمنوتیك[1] انجام شد كه از انواع روش‌های كیفی است. نتایج این پژوهش، الگوی مشاوره‌ای خودپنداره تاله‌محور را متشكل از سه محور اصلی فرایند، محتوا و فنون ارائه داده است كه هركدام نیز شامل زیر مقوله‌های مختص خود است. [1]. Hermenotic

Self-concept is the behavioral incentive maintaining the momentum. Every single individual action and behavior is proportionate to temporal contemplation. The evolutionary psychologists have noted that beliefs and ideological viewpoints are posited as the fundamentals in the emergence of solid and integrated self-concept. Due to the fact that the philosophical and anthropological fundamentals are the cornerstone of configuration of the ideological beliefs, anthropological findings contribute to rising modification in pedagogical system affected by social science and psychological studies and planning. Accordingly, it leads to paving the way for reaping the harvest of sustained development amalgamated with pedagogical innovation. Being independent of reviewing the indispensable theoretical linchpins, the innovative pedagogical approaches can cause restricted alteration per se. Hence, the researchers attempted to delineate self-concept paradigm based on Islamic philosophy (Javadi Amoliʹs anthropological mainstay) upholding modification in the social science and psychology; consequently, it facilitates major upheavals in rudimentary, sophisticated as well as local modification in psychology and social science. The population of the research was the well-known books of Ayatollah Javadi Amoli published from 1372 to 1391. The research was conducted within the hermeneutic methodology regarded as a qualitative one. The results showed advisory self-concept paradigm as having three main categories including process, content and skills in which each component encompasses its sub-components in depth.