شيوع وقوع و نوع خطاهاي دارويي و موانع گزارش‌دهي آن در پرستاران شاغل در يكي از بيمارستان‌هاي آموزشي كرمانشاه

Prevalence, Types of Medication errors and Barriers to Reporting Errors by Nurses in an Educational Hospital in Kermanshah

  زمينه و هدف: شايع‌ترين نوع خطاهای پزشكی، خطاهای دارويی مي­باشد. بروز اشتباهات دارويی می‌تواند باعث مشكلات جدی در سلامت عمومی شده و تهديدی برای ايمنی بيمار محسوب گردد. هدف مطالعه حاضر بررسی شيوع وقوع و نوع خطاهای دارويی و موانع گزارش‌دهی آن در پرستاران شاغل در يكی از بيمارستان­های آموزشی دانشگاه علوم پزشكی كرمانشاه بوده است .   روش بررسی: در طی يك مطالعه مقطعی يكی از بيمارستان­های دانشگاه علوم پزشكی كرمانشاه به سال 1391 تعداد 96 كارشناس پرستاری به روش نمونه­گيری وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری داده­ها پرسشنامه خطاهای دارويی بود كه روايی و پايايی آن در مطالعات گذشته به تأييد رسيده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS v.20 و آمار توصيفی مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند .   يافته‌ها : شيوع وقوع خطاهای دارويی در ميان پرستاران 2/79% بود. بيشترين خطاهای رخ داده به ترتيب شامل دادن چند داروی خوراكی به طور هم‌زمان (1/53%) و دادن دارو ديرتر يا زودتر از زمان مقرر (7/41%) بودند. ميزان گزارش‌دهی خطاهای دارويی 14% از ميان موانع گزارش‌دهی، موانع مربوط به كاركنان بيشتر از موانع مديريتی بود .   نتيجه‌گيری: نتايج بيانگر بالا بودن شيوع وقوع خطای دارويی و در عين حال گزارش محدود خطاهای مزبور مي­باشد. لذا برگزاری دوره­های بازآموزی در خصوص دارودرمانی ايمن و اتخاذ راهكارهای مديريتی برای ترغيب پرستاران برای گزارش موارد خطا توصيه مي­شود .   

  Background & Aim: The most common types of medical errors are medication errors. Medication errors can cause serious health problems and should be considered a threat to patientsʹ safety. The aim of this study was to investigate the prevalence and types of medication errors and barriers to reporting errors by nurses in an educational hospital in Kermanshah University of Medical Sciences in 2012 .   Methods & Materials: In this cross-sectional study, 96 nurses working in an educational hospital were randomly selected to the study. Review of medication errors and reporting them over the last three months were assessed using a valid and reliable questionnaire. Data were analyzed using the SPSS-20.   Results: The prevalence of medication errors was 79.2%. The most common errors included giving oral drugs by mistake (53.1%) and medication later or earlier than the stipulated time (41.7%), respectively. Reporting the medication errors was 14%. Among the barriers to reporting the errors, barriers related to administrative issues were more highlighted than the staff relating barriers.   Conclusion: The results showed high prevalence of medication errors and low rates of error reporting. Holding periodic courses on safe medication and using management strategies to encourage nurses to report errors are recommended.