رابطه دين‌داري با پيشرفت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تهران سال تحصيلي 93-92

The Relationship between Religiosity and Academic Achievement in Students of Tehran University of Medical Sciences

مقدمه: مشخص كردن رابطه دين‌داري دانشجويان با پيشرفت تحصيلي آن‌ها، فاصله‌ي بين ابعاد مختلف دين‌داري و رشد علمي را در سطح دانشگاه معين مي‌سازد و مسوولين را در تصميم‌گيري و برنامه‌ريزي براي جلوگيري از ايجاد شكاف بين ابعاد علمي و معنوي در محيط دانشگاه ياري مي‌رساند. هدف اين مطالعه بررسي رابطه دين‌داري در مقياس كلي با پيشرفت تحصيلي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تهران است. روش‌ها: در يك مطالعه همبستگي، در سال تحصيلي 92-93، تعداد 385 دانشجو (141 پسر و 244 دختر) در 4 مقطع كارشناسي، كارشناسي ارشد، دكتراي عمومي و دكتراي تخصصي به روش نمونه‌گيري دو مرحله‌اي (طبقه‌اي و تصادفي) از بين كليه دانشجويان ورودي سال 91 دانشگاه علوم پزشكي تهران انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل دو بخش سوالات جمعيت شناسي و پرسشنامه 26 سوالي گلاك و استارك (Glock and Stark) شامل 4 بُعد اعتقادي، عاطفي، مناسكي و پيامدي بود. تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. نتايج: در مجموع بين ميانگين ابعاد چهارگانه دين‌داري با پيشرفت تحصيلي (079/0p=) ارتباط معناداري يافت نشد. البته يافته‌ها حاكي از همبستگي معنادار بين بُعد مناسكي دين‌داري با پيشرفت تحصيلي (115/0, r=05/0p < ) دانشجويان بود. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي حاصل از اين مطالعه نشان مي‌دهد، نقطه ضعف دانشجويان در بعد مناسكي و عمل به دستورات دين است. از اين رو توجه بيش‌تر نهادهاي متولي دانشگاه در جهت تقويت بعد مناسكي دانشجويان توصيه مي‌گردد و با توجه به عدم همبستگي بين مجموع ابعاد چهارگانه دين‌داري با پيشرفت تحصيلي دانشجويان ، شناسايي ساير عوامل مرتبط با دين‌داري حايز اهميت است.

Introduction: The relationship between religiosity and academic achievement of students can determine the distance between different aspects of religiosity and scientific development at university level and assist the authorities in planning to avoid a gap between the scientific and spiritual aspects of the universities. The purpose of this study was to investigate the relationship between religiosity in general and academic achievement of students in Tehran University of Medical Sciences. Methods: In this correlational study, a sample of 385 students (141 males and 244 females) in four educational levels (bachelors, Masters, MD and PhD) from among the students admitted at 2012 academic year were selected through stratified sampling )cluster and random). The data collection tool consisted of a demographic questionnaire and the 26-item Gluck-Stark`s questionnaire containing four aspects of beliefs, emotions, religious rituals, and consequences. The collected data were analyzed using descriptive statistics and Pearson correlation test. Results: Overall, no significant correlation was found between religiosity and academic achievement (p = 0.079). There was a significant positive correlation between religious rituals dimension and academic achievement (r = 0.115, p < 0.05). Conclusion: The findings of this study showed that the students were mostly weak in performing religious rituals and practice of religion. Therefore, attention has to be paid to strengthening the ritual aspect of religion. Moreover, as no positive correlation was found between religiosity and academic achievement in the four levels of education, it is important to identify other factors associated with religiosity.