تاثير پرايمينگ بر جوانه زني بذر ارزن Panicum miliaceum در شرايط تنش خشكي و شوري

اثر پيش تيمار بر جوانه زني و رشد اوليه گياهچه ارزن در شرايط تنش خشكي و شوري در آزمايشگاه مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به صورت فاكتوريل سه عاملي بر پايه طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار انجام گرفت. عامل اول پرايمينگ بذر (شاهد، پيش تيمار آب و پرايمينگ با نيترات پتاسيم)، عامل دوم تنش خشكي و شوري (اعمال شده با پلي اتيلن گليكول 6000 و كلريد سديم) و عامل سوم سطوح پتانسيل اسمزي (صفر، 3/0-، 6/0-، 9/0- و 2/1- مگاپاسكل) بود. نتايج نشان داد كه جوانه زني بذر ارزن تحت تاثير كاهش پتانسيل اسمزي قرار گرفت. به طوري كه با كاهش پتانسيل اسمزي، عملكرد جوانه زني نيز كاهش يافت. پاسخ جوانه زني بذر ارزن در شرايط تنش خشكي و شوري متفاوت بود. به طوري كه بذور در تمامي غلظت هاي كلريد سديم جوانه زدند؛ اما در شرايط تنش خشكي، جوانه زني بذور پيش تيمار نشده و پرايمينگ شده با نيترات پتاسيم، از پتانسيل اسمزي 6/0- مگاپاسكال و كمتر، متوقف شد. به عبارت ديگر، اثر تنش خشكي بر كاهش جوانه زني بيشتر از تنش شوري بود. با اين حال، هر دو روش پرايمينگ (آب و نيترات پتاسيم) عملكرد جوانه زني بذر ارزن را در شرايط تنش خشكي و شوري بهبود بخشيدند كه در اين مورد اثر پيش تيمار آبي بيشتر از پيش تيمار با نيترات پتاسيم بود.