عنوان مقاله :
تنوع ژنتيكي كلروپلاستي و جريانات ژني در گونههاي گلابي با استفاده از نشانگر CAPS
عنوان فرعي :
Chloroplastic Genetic Diversity and Gene Flow in Pear Species Revealed by the CAPS Marker
پديد آورندگان :
نيك‌زاد قره‌آغاجي، اعظم نويسنده دانشكده كشاورزي، دانشگاه تربيت مدرس، تهران A. Nikzad Gharehaghaj, , عبداللهي، حميد نويسنده موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر، كرج H. Abdollahi, , ارزاني، كاظم نويسنده , , شجاعيان، عبدالعلي نويسنده دانشگاه تربيت مدرس، تهران A. Shojaeiyan, , فرانچسكي، پاولود نويسنده دانشگاه بولونيا، بولونيا، ايتاليا P. De Franceschi, , دونديني، لوكا نويسنده دانشگاه بولونيا، بولونيا، ايتاليا L. Dondini,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1394 شماره 0
كليدواژه :
DNA كلروپلاست , جمعيت گلابي , Pyrus sp , تواليهاي چندشكل تكثير شده شكسته شده
چكيده فارسي :
مناطق غيركدكننده براي ارزيابي گروهبنديهاي فيلوژن در جنس Pyrus بسيار قابل استفاده است زيرا اين مناطق كمتر عملكردي بوده و بنابراين تنوع آنها تحت تاثير انتخاب خنثي است. در اين پژوهش، روش تواليهاي چندشكل تكثير شده شكسته شده (Cleaved Amplified Polymorphic Sequence: CAPS) براي تجزيه سه ناحيه بسيار متغير در نواحي بينژني DNA كلروپلاست در 73 رقم بومي و ژنوتيپ وحشي گلابي ايراني و اروپايي (Pyrus communis)، نه رقم ژاپني P. pyrifolia, syn. P. serotina و يك ژنوتيپ چيني
P. × bretscheideri مورد بررسي قرار گرفت. مطالعه ژنوم كلروپلاست 83 رقم و ژنوتيپ با استفاده از سه جفت آغازگر كلروپلاستي و سه آنزيم برشي Tru1I، BsuRI و RsaI، پانزده هاپلوتيپ را شناسايي كرد. هاپلوتيپ H1 بالاترين فراواني را در بين ارقام اروپايي نشان داد و هاپلوتيپهاي H10، H7 و H4 منحصراً در ارقام و ژنوتيپهاي ايراني مشاهده شد. در كل، نشانگر CAPS ارقام و ژنوتيپهاي وحشي مورد بررسي در اين مطالعه را به پنج گروه جداگانه تقسيم كرد و ارقام ژاپني در اين دندروگرام با ژنوتيپهاي ايراني همگروه بودند. اين نتايج فرضيه ردپاي ژنتيكي روي ژرمپلاسم گلابي ايراني را توسط دورگگيري گلابيهاي كشت شده آسياي شرقي و اروپايي و جريانهاي ژني از گونههاي وحشي به اهلي، تاييد كرد.
چكيده لاتين :
The non-coding chloroplast regions are likely provide the greatest number of characters for molecular phylogenetic studies, because they are less functional and highly conserved and so their variation is affected by neutral selection. In order to investigate phylogenetic relationship in 73 Iranian and European pear (Pyrus communis L.) local cultivars and wild genotypes, plus 9 Japanese pear genotypes (Pyrus pyrifolia, syn. P. serotina) and one Chinese pear (P. × bretschneideri), we recognized three hyper variable regions in intergenic spacers of cpDNA by CAPS (Cleaved amplified polymorphic sequence) method. Using three chloroplast primer pairs and three restriction enzymes (Tru1I, BsuRI and Rsa1) 15 haplotypes were detected. The most-abundant and widely distributed haplotype in European cultivars was H1 and three haplotypes (H10, H7 and H4) were exclusive haplotypes of Iranian population. The CAPS markers were divided Iranian and European pear cultivars into five groups, whereas Japanese pear cultivars were grouped together with Iranian pear genotypes. This evidence supports the hypothesis of a significant genetic contribution in the Iranian wild genotypes from Japanese and European pear.
عنوان نشريه :
به نژادي نهال و بذر
عنوان نشريه :
به نژادي نهال و بذر
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
