مقدمه‌اي بر روش پژوهش با رويكرد كاربردي به رساله‌نويسي در علوم انساني

پژوهش، فعاليتي نظام‌دار و علمي پيرامون يك موضوع همراه با بررسي جوانب مختلف آن است. بنا به تعريف ديگر، پژوهش، فرايند توليد دانش است. پژوهش‌گر با ابزارها و روش‌هاي گوناگون اطلاعات را فراهم و سپس آنها را پردازش و تحليل مي‌كند. يكي از موانع اساسي موفقيت پژوهش‌گر به‌خصوص در زمان انتخاب بحث و تقديم طرح‌هاي پژوهشي, ناكامي در گزينش اطلاعات و فقدان آگاهي لازم نسبت به شيوه‌هاي روشمند تحقيق است. امروزه سطح برخي از گزارش‌هاي پژوهشي به‌خصوص در دوره‌هاي كارشناسي ارشد و دكتري در دنيا و حتي كشور ما به اندازه‌اي بالا و مهم است كه بعد از دفاع، تبديل به يك اثر علمي شده و يك كتاب و چند مقاله از آن استخراج مي‌شود. بنابراين، بازنگري و بازكاوي برخي چالش‌ها و ارايه برخي راهكارها براي پژوهش‌هاي مختلف در رشته‌ها و گرايش‌هاي علوم انساني مي‌تواند سودمند باشد كه در اين مقاله با توجه به تجربه تدريس در اين ماده درسي و رشته‌هاي مختلف علوم انساني، احساس مي‌شود، مدخلي بر اين مهم ارايه شده است.