بررسي رويكردهاي سياسي و معنوي امامت شيعه در زندگي امام كاظم7

The Study of Political and Spiritual Approaches of Shiite Imamate in Imam kazem’s life

در اين مقاله، پس از ارايه تحليلي درباره پيوستگي تلاش پيگير سياسي امام كاظم7، با اهتمام به شيون معنوي امامت كه احياناً با امور فوق عادي بشري همراه است، انگاره تكامل تدريجي مذهب در دوره آن حضرت نقد شده است. بخش اوّل مقاله كه ويژه تبيين فعاليت‌هاي سياسي امام هفتم7 است، اين فعاليت‌ها را با روش تحليل تاريخي و به كمك يافته هاي رجالي و حديثي يك سياست تهاجمي ‌و تلاش جدي براي انقلاب و قيام عمومي ‌تحليل مي‌كند و بخش دوم، به اهتمام امام7براي تبيين جايگاه معنوي امامت شيعه با تكيه بر منابعي كه متهم به غلو نيستند، اختصاص يافته است. بخش پاياني اين نوشتار نيز به‌هم پيوستگي اين دو شان را در نگاهي شيعي ترسيم مي‌كند و به استناد آن، تكامل تدريجي و يا حركت امامت از رهبري سياسي به رهبري معنوي و فرابشري را نفي مي‌نمايد.

Following the presentation of analysis pertaining to the constant political tryout of that holiness while considering the spiritual status of Imamate being probably along with extraordinary affairs of hunman, this article has criticized the image of gradual evolution of religion in that era. The first part of article devoted to the statement of political activities of Imam Kazem –PBUH- analyzes these activities through the historical analysis, relying on rijali and tradition findings of an aggressive policy as well as a serious trial towards the public revolution and uprising. The second part is concerned with the of Imam Ali’s enterprise towards the statement of spiritual position of Imamate of Shi’ah relying on the sources not accused of exaggeration. The final part illustrates the concord of these two statuses in Shiite view and accordingly, it rejects the gradual evolution or the progression in Imamate from the political leadership towards the spiritual and super human one.