بازشناسي بن مايه هاي فتوت در كتيبه هاي سفال نيشابور دوره ساماني با تاكيد بر تجليات حضرت علي (ع)

فتوت مسلكي اخلاقي در اسلام است كه طي دوران عباسي به نوعي تصوف عاميانه بدل گشته بود. مرام اين مسلك پس ازآنكه به صورت مكتوب درآمد فتو تنامه خوانده شد. محوريت فتوت نامه ها را مسايل اخلاقي تشكيل م يدهد. امام علي)ع( به سبب برخورداري از سخاوت و شجاعت، كمال مطلوب فتوت ب هحساب مي آمده است. ازاين رو در ميان طبقات وابسته به شيعه با تمسك به شعار «لا فتَي الِا عَلي و لا سَيفَ الِا ذوالفَقار » گرايش بيشتري به فتوت ديده مي شود. خراسان در تاريخ فتوت همواره از جايگاه ويژ هاي برخوردار بوده است چراكه گروهي از طبقات شيعه كه مخالف حكومت عباسي بودند در شهرهاي خراسان گرد هم آمده بودند. از آثار هنري بجا مانده از خراسان عصر ساماني كه قرين بخشي از تاريخ حكومت عباسي است، مي توان سفال كتيبه دار نيشابور را نام برد. كتيبه هاي سفال نيشابور دوره ساماني جملات و عبارات اخلاقي هستند و قرابت مضموني با متون فتوت نامه ها دارند. افزون بر اشتراك كتيبه و فتوت نامه ها در تمجيد صفات نيكو و تقبيح صفات رذيله، در هر دو پديده فرهنگي تمسك به حضرت علي(ع) به روشي شاخص به چشم مي خورد. نتيجه به دست آمده از بررسي هاي انجام يافته، سفال كتيب هدار نيشابور را بخشي از عرصه هاي بيان فتوت و اسناد ديرين آيين جوانمردي مي شناسد. تجلي علي(ع) بر كتيبه ها نيز به دليل اهميت وي در آيين فتوت دانسته مي شود. روش پژوهش توصيفي- تحليلي و تحليل محتواي كيفي بوده و داده ها به شيوه كتابخانه اي گردآوري شده است. اهداف مقاله -1 بازشناسي ريشه هاي تاريخي آيين فتوت و جوانمردي در كتيبه هاي نيشابور -2 ارزيابي تجلي حضرت علي(ع ) در جايگاه نماد فتوت در سفالينه هاي نيشابور سوالات مقاله -1 فتوت چه تاثيري در نگارش كتيب ههاي سفال نيشابور داشته است؟ -2 ريشه هاي تجلي حضرت علي(ع) بر سفالينه هاي نيشابور چيست؟