ارتباط سطح سرمي رزيستين با شاخص هاي مقاومت به انسولين در افراد چاق ديابتي و غير ديابتي

RELATIONSHIP OF SERUM RESISTIN LEVEL WITH INSULIN RESISTANCE INDICES IN NON-DIABETIC AND DIABETIC OBESE SUBJECTS

مقدمه: هر چند رزيستين (فاكتور مترشحه از آديپوسيت) رابط چاقی با ديابت نوع 2 و مقاومت به انسولين در جوندگان در نظر گرفته می‌شود، اما ارتباط آن با ديابت درانسان نامشخص باقی مانده است. هدف اين مطالعه بررسی ارتباط بين غلظت‌های سرمی رزيستين با شاخص‌های مقاومت به انسولين و چاقی در افراد چاق مبتلا به ديابت نوع 2 و افراد چاق غير ديابتی می باشد.روش‌ها: اين مطالعه مورد - شاهدی روی 35 فرد چاق مبتلا به ديابت نوع 2(با ميانگين سنی 39/6 ± 60/44 و نمايه توده بدني92 /3 ± 23/34) انجام گرفت . گروه شاهد شامل 35 فرد چاق غير ديابتی (با ميانگين سنی 13/9 ± 14/43 و نمايه توده بدني07 /4 ± 54/35) بود. پروفايل ليپيد با روش آنزيمی اندازه گيری شد. از كيت NycoCard برای اندازه گيری هموگلوبين گليكوزيله (HbA1c ) استفاده گرديد. سطوح سرمی رزيستين ،انسولين و گلوكز به ترتيب با روش های ايمونواسی آنزيمی و گلوكز اكسيداز اندازه‌گيری شدند. شاخص مقاومت به انسولين با استفاده از فرمول (HOMA-IR ) محاسبه گرديد.يافته‌ها: سطوح سرمی گلوكز ناشتا، تری گليسريد ،فشارخون دياستوليك ، درصد هموگلوبين گليكوزيله و شاخص مقاومت به انسولين (HOMA-IR ) درافراد مورد بطور كاملاً معنی داری بيشتر از افراد شاهد بود. اختلاف ميانگين سطوح سرمی رزيستين بين دوگروه از نظر آماری معنی‌دار نبود اما در هر دو گروه بطور كاملا معنی داری در زنان بيشتر از مردان بود(40/4 ± 15/8 در مقابل 31/2 ± 97/5 در گروه غير ديابتی) و (98/3 ± 46/7 درمقابل 98/3 ±51/5 درگروه ديابتی).همبستگی معنی داری بين سطوح سرمی رزيستين با متغيرهای اندازه گيری شده در هيچكدام از دو گروه مشاهده نگرديد. همبستگی منفی و معنی‌داری بين رزيستين و فشارخون دياستوليك فقط در گروه شاهد مشاهده گرديد.نتيجه گيری: اختلاف سطوح سرمی رزيستين افراد چاق مبتلا به ديابت نوع 2 و افراد چاق غير ديابتی معنی‌دار نبود و بعيد است رزيستين رابط عمده چاقی و ديابت در انسان‌ها باشد.

Background: Resistin, an adipocyte secreted factor, has been suggested to link obesity with type 2 diabetes and insulin resistance in rodent models but its relevance to human diabetes remains uncertain. The aim of this study was to investigate the relationship between serum resistin concentrations with insulin resistance and obesity indices in type 2 diabetes and non-diabetic obese subjects.Methods: As a case- control study 35 obese subjects with type 2 diabetes (age, 44.60 ± 6.39yr; BMI, 34.23±3.92 kg/m2) and 35 obese non-diabetics (age, 43.14±9.13yr; BMI, 35.54 ± 4.07 kg/m2) are recruited. Fasting lipid profile was measured by enzymatic methods. NycoCard HbA1c Kit was used to measure HbA1c.The Serum resistin, insulin and glucose levels were measured by an enzyme immunoassay using a commercially available kit and glucose oxidase methods respectively. The insulin resistance index was calculated from fasting glucose and insulin by the homeostasis model assessment (HOMA-IR) formula. Results: The mean of insulin resistance index (HOMA-IR), HbA1c, diastolic blood pressure, triglyceride and fasting glucose in diabetics were significantly higher than non-diabetics subjects (P<0.05). Serum resistin concentrations were not different between diabetics and non-diabetics obese subjects but were significantly higher in women as compared to men (8.15±4.40 vs. 5.97±2.31 in non-diabetic) and (7.46±3.98 vs. 5.51±3.98 in diabetic) in both groups. Serum resistin was not significantly related to variables measured in both groups. In control group only, we observed a significant and negative correlation between diastolic blood pressure and resistin (r = -0.381; P = 0.024).Conclusion: Serum resistin concentrations were not significantly different between type 2 diabetes and non-diabetic obese subjects and resistin is unlikely to be a major link between obesity and diabetes in humans.