بررسي عوامل تاثيرگذار در دستيابي به خيابان ممتاز در فضاهاي شهري

فضاهاي شهري كه به عنوان عمومي ترين فضاهاي باز شهري مي تواند، كانون و بستر بروز حيات مدني و شهرگرايي باشد با وجود سادگي ناشناخته است، با اين حال موضوع فضاي شهري را مي توان اين چنين تعريف كرد : فضاي شهري يكي از عناصر ساخت فضايي شهر است كه همواره با تاريخ يك ملت كه در ادوار مختلف به وجود مي آيد شكل مي گيرد و دگرگون مي­شود. اين عنصر كه فعاليت هاي مختلف فرهنگي، اجتماعي و سياسي همواره در آن جريان داشته هميشه به عنوان يكي از عناصر اصلي در ساختار شهر اهميت داشته است. خيابان هاي شهري نيز به عنوان يكي از مهم ترين فضاهاي شهري از دير باز بستر تعاملات اجتماعي بوده كه بيش تر برخوردها و كنش ها ميان افراد در آن ها به وقوع مي پيوندد. بنابراين اهميت خيابان ها در فضاهاي شهري باعث شكل گيري اين پژوهش شد هدف كلي از پژوهش حاضر، تببين عوامل تاثيرگذار در دستيابي به خيابان هاي ممتاز شهري و ميزان اهميت هر يك از اين عوامل مي باشد. مباني نظري تحقيق و عوامل و مولفه هاي تاثيرگذار براساس مطالعات كتابخانه­اي صورت گرفت. مدل ارزيابي عوامل تاثير گذار در قالب چهار معيار اجتماعي و فرهنگي، خدماتي و رفاهي، محيط زيستي و منظر و اصول زيباشناسي به صورت سلسله مراتبي ايجاد گرديد. روش تحقيق تحليلي­­ _ توصيفي است و به منظور ارزيابي نهايي و تحليل داده ها از فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP ) بهره گرفته شد. شيوه جمع آوري اطلاعات براساس تكميل پرسشنامه از متخصصان و كارشناسان بوده است. ارزيابي و نتايج تحليل داده ها نشان از آن دارند كه معيار اجتماعي و فرهنگي با وزن 0.370 بيش ترين اهميت را براي دستيابي به خيابان هاي ممتاز دارند و معيارهاي خدماتي و رفاهي، محيط زيستي و منظر و اصول زيبا شناسي با وزن­هاي 0.345، 0.185 و 0.100 در اولويت هاي بعدي قرار دارند.