شناسايي و اولويت‌بندي عوامل موفقيت خوشه صنعتي فرش دست‌بافت خراسان شمالي

صنعت فرش با قدمتي هزاران ساله به‌عنوان ميراث فرهنگي كشور، زمينه‌ساز ايجاد صدها فرصت شغلي و ارتزاق بخش قابل توجهي از جمعيت است. اما تحقيقات نشان مي‌دهد كه اين صنعت در طي سال‌هاي اخير با چالش‌هاي قابل ملاحظه‌اي مواجه شده است. در اين مقاله بحث مي‌شود كه از بهبودهاي جز نگر نتيجه‌اي حاصل نخواهد شد و صنعت فرش دست‌باف نيازمند نگرشي سيستمي است كه آن را در بستر سيستم‌هاي نوين مديريتي و مبتني بر اولويت‌بندي‌هاي صحيح قرار دهد و ضمن بهبود عناصر، بيش از پيش بر بهبود روابط اجزا صنعت فرش دست‌باف و ايجاد هم‌افزايي ميان آنها تاكيد كند. لذا با معرفي ادبيات خوشه‌هاي صنعتي و عوامل موثر بر موفقيت آنها، عوامل موفقيت خوشه صنعتي فرش دست‌باف خراسان شمالي را در دو موقعيت وضع موجود (ايجاد) و وضع مطلوب (بهره‌برداري) مورد شناسايي و اولويت‌بندي قرار مي‌دهيم. جامعه آماري پژوهش متشكل از خبرگان (40 نفر) حاضر در خوشه مورد مطالعه است. داده‌هاي پژوهش از طريق پرسش‌نامه مقايسات زوجي جمع‌آوري شد و با روش تحليل شبكه‌اي (ANP) مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در وضعيت فعلي، زيرساخت فيزيكي، حمايت دولت و تامين‌كنندگان و در وضعيت مطلوب، شبكه‌هاي دروني، دسترسي به نيروي كار ماهر و بازاريابان داراي بيشترين اولويت براي موفقيت خوشه مورد مطالعه هستند.