اولويت بندي عوامل خانوادگي موثر در تربيت ديني فرزندان

هدف پژوهش اولويت بندي عوامل خانوادگي موثر در تربيت ديني فرزندان بر اساس ديدگاه والدين دانش آموزان و روش تحقيق توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري والدين 4000 نفر از دانش آموزان مدارس راهنمايي دخترانه منطقه دو آموزش و پرورش قم بودند كه 351 نفر از آنان بر اساس جدول براورد حجم نمونه از روي جامعه مورگان و كرجسي به شيوه تصادفي ساده به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته حاوي 20 عامل در طيف سوالات آرايش رتبه اي با پايايي 878/0 مطابق آلفاي كرانباخ استفاده شد؛ تجزيه و تحليل اطلاعات بر اساس آزمون Z تك گروهي نشان داد كه اولاً تمامي عوامل مورد مطالعه نمره Z بزرگتر از Z بحراني در سطح اطمينان 99/0 براي آزمون يك دامنه به دست آورده اند. ثانياً از ديدگاه والدين تلاش به منظور كسب روزي حلال در امرار معاش، تشويق فرزندان به صداقت و راستگويي، رعايت حق الناس، اعتقاد به وحدانيت خداوند متعال، افزايش و تقويت روحيه گذشت و فداكاري توسط والدين و پايبندي خانواده به روحيه عدالت گرايي و عدالت خواهي به ترتيب از موثرترين و اولويت دارترين عوامل خانوادگي تاثيرگذار در تربيت ديني فرزندان شناخته شد و پايبندي والدين به شئون اسلامي، التزام والدين به روزه داري در ماه رمضان، رعايت دستورهاي ديني توسط والدين، برپاداشتن نماز توسط والدين در زمان مناسب، شركت والدين در نماز جماعت و محافل قرآني در الويتهاي انتهايي قرار گرفت.