بررسي ارتباط يادگيري سازماني و نوآوري از ديدگاه سيستم ديناميكي در مركز تحقيقات مهندسي اصفهان

هدف تحقيق حاضر، بررسي ارتباط پويا و سيستمي بين يادگيري سازماني، نوآوري و تاثير اين رابطه بر عملكرد در يك مركز تحقيق و توسعه است. دو عامل رهبري تحول گرا و مديريت دانش، به عنوان عوامل موثر بر يادگيري سازماني و نوآوري تشخيص داده شده و سپس روابط علّي‌ معلولي طراحي و شبيه سازي شده است. نتايج اجراي مدل، حاكي از آن است كه حمايت رهبري سازمان از يادگيري موجب ارتقاي سطح دانش در سازمان و در نتيجه افزايش نوآوري مي شود. از سوي ديگر حمايت رهبري از نوآوري موجب بهبود سطح عملكرد سازمان خواهد شد كه بازخورد آن در سازمان، موجب افزايش تعهد به اجراي سياست هايي براي ارتقاي يادگيري سازماني خواهد بود.