ارزيابي راديوگرافيك روند ترميم نقايص استخواني فك پايين با تركيب ژل غني پلاكتي و نانو ذرات هيدروكسي آپاتيت در سگ

A radiographic survey of mandibular bone defect healing by combination of platelet-rich-plasma (PRP) and nanohydroxyapatite in dog

نانوهيدروكسي آپاتيت يك ماده استيوكنداكتيو بوده كه اخيراً به عنوان پيوند استخواني در برخي تحقيقات مورد استفاده قرار گرفته است. اين ذرات به دليل داشتن مزايايي نظير خلوص بالاتر، داشتن ارتباط بيشتر با سلولهاي اطراف خود، بازجذب سريعتر و تعداد بيشتر مولكولها در واحد سطح نسبت به هيدروكسي آپاتيت معمولي، سرعت ترميم استخوان را افزايش ميدهند، از طرف ديگر پلاسماي غني از پلاكت نيز به عنوان منبع فاكتورهاي استيواينداكتيو براي ترميم استخوان مورد استفاده قرار ميگيرد؛ بدين ترتيب مطالعه حاضر با هدف ارزيابي اثربخشي تركيب نانوهيدروكسي آپاتيت و ژل غني پلاكتي بر روند ترميم نقايص استخواني انجام گرديد. براي اين مطالعه 15 سگ نر در نظر گرفته شد. 6 نقيصه گرد به قطر 5 ميلي متر در هر دو طرف فك پايين ايجاد گرديد و سپس در هر نقيصه يكي از مواد زير كار گذاشته شد: هيدروكسي آپاتيت معمولي، نانوهيدروكسي آپاتيت، ژل پلاكتي، تركيب ژل پلاكتي و هيدروكسي آپاتيت و تركيب نانوهيدروكسي آپاتيت و ژل پلاكتي. در نهايت يك نقيصه نيز به عنوان گروه كنترل خالي ماند. ارزيابي ترميم نقيصه ها با اخذ راديوگراف در روزهاي 0، 7، 14، 21، 28، 35، 42، 49 و 56 صورت گرفت. نتايج اين مطالعه مشخص كرد كه تركيب نانوهيدروكسي آپاتيت و ژل پلاكتي در روزهاي 21 و 49 نسبت به نانوهيدروكسي آپاتيت و در روزهاي 28، 35، 42، 49 و 56 نسبت به ژل پلاكتي ميانگين امتيازي بيشتر را كسب نموده است. عليرغم اين كه اختلاف، معني دار نبوده است (05/0P > ) ولي با توجه به كسب ميانگين امتيازي بالاتر شايد بتوان گفت كه تركيب نانوهيدروكسي آپاتيت و ژل پلاكتي اثر ترميمي بهتري از نانوهيدروكسي آپاتيت و به خصوص ژل پلاكتي به تنهايي دارد و احتمالاً اين تركيب بتواند به عنوان انتخابي مناسب براي پر كردن نقيصه هاي استخواني مدنظر قرار گيرد، اگر چه براي اثبات اين ادعا نياز به انجام مطالعات بيشتري است.

Nanohydroxyapatite is an osteoconductive agent which has recently been used in some research as a bone graft. It has been showed that these particles increase the rate of bone repair due to advantages such as high purity, having more connections with surrounding cells, faster absorption and greater number of molecules per unit area than conventional hydroxyapatite. On the other hand, platelet-rich plasma is used as a source of osteoinductive factors for bone repair. Thus, the present study was performed to evaluate the efficacy of nanohydroxyapatite and platelet-rich gel combination on healing bone defects. For this study, 15 male dogs were considered. Six circular defects of 5 mm in diameter was created on both sides of mandible and then each defect was filled with one of the following material: conventional hydroxyapatite, nanohydroxyapatite, platelet-rich gel, hydroxyapatite and platelet-rich gel combination, nanohydroxyapatite and platelet-rich gel combination and finally a defect was excluded as the control group. Evaluation of defect healing was performed with radiographs on days 0, 7, 14, 21, 28, 35, 42, 49 and 56. The results showed that nanohydroxyapatite and platelet-rich gel combination can heal faster than nanohydroxyapatite and especially platelet-rich gel alone, but the differences were not significant. Probably, this combination can be considered as an alternative to fill the bone defect. Further studies are needed to substantiate this claim.