رتبه بندي غيرمستقيم استان هاي ايران برحسب سرمايه اجتماعي

مقدمه: سرمايه اجتماعي1 مفهومي چندوجهي و موضوعي ميان رشته اي بوده و شامل هنجارها، شبكه هاي اجتماعي و روابط ميان افراد مي شود. سرمايه اجتماعي به دليل آثارش بر بهبود كارايي جامعه از اهميت بالايي برخوردار مي باشد و براي اندازه گيري آن از روش هاي مستقيم و غيرمستقيم استفاده مي شود. در روش غيرمستقيم كه در شرايط فقدان آمار و اطلاعات متغيرهاي اصلي سرمايه اجتماعي مورد استفاده قرار مي گيرد، با استفاده از علايمي كه در نبود سرمايه اجتماعي ظاهر مي شوند، به برآورد سرمايه اجتماعي پرداخته مي شود. روش: در تحقيق حاضر برخي متغيرهايي كه در شرايط فرسايش سرمايه اجتماعي ظاهر مي شوند، براي استانهاي ايران انتخاب و با استفاده از روش آنتروپي شنون براي آن ها وزن مناسب تعيين شد. سپس با استفاده از مدل بهينه سازي تعاملي (TOPSIS) كه ازجمله روش هاي تصميم گيري چندمتغيره (MADM) مي باشد، براي هر يك از استانها امتيازي محاسبه شد. يافته ها: با استفاده از متغيرهاي مرتبط با آسيب اجتماعي، فرار مالياتي و اميد به زندگي، استان تهران رتبه نخست سرمايه اجتماعي را در سال 1391 كسب نمود. بحث: براي ارايه تصوير جامع تر از سرمايه اجتماعي در روش غيرمستقيم، لازم است علاوه بر توجه به علايم مرتبط با آسيب اجتماعي كه بيشتر مطالعات داخلي بر آن متكي است، به ديگر علايم نظير ميزان اعتماد مردم به دولت، با به كارگيري متغيرهايي نظير فرار مالياتي و يا متغيرهاي مرتبط با سلامت سرمايه انساني نيز توجه نمود.