مطالعه تطبيقي ضمان درك مبيع در فقه اماميه و حقوق ايران

A comparative study on the bill of exchange for goods in the Imamiyeh Fegheh and the law of Iran

همه مكاتب حقوقي نسبت به دغدغه طرفين معامله نسبت به احتمال استحقاق هر يك از عوضين، اهميت خاصي قايل شده‌اند و براي رفع آن و اطمينان خاطر متعاملين، به چاره‌انديشي مي‌پردازند. ضمان درك مبيع يعني تعهد و التزام بايع به بازگرداندن ثمن معامله، به جهت مستحق للغير درآمدن مبيع كه اين مقاله، ضمن بحث از مفهوم فوق، به تبيين مباني و شرايط تحقق آن و نسبت ضمان درك با عهده، رهن، اجاره و ... از ديدگاه فقهاي اماميه و حقوق مدني ايران مي‌پردازد و نتيجه مي‌گيرد كه ضمان درك در صورتي تحقق مي‌يابد كه شرايط آن حاصل گردد. اين شرايط عبارتند از: 1. استحقاق 2. استحقاق پيش از بيع و مقدم بر آن باشد 3. تعرض مالك به مشتري و رد معامله توسط او. بايد توجه داشت كه در صورت فقدان يكي از اين شرايط، بايع در برابر مشتري مسيوليتي ندارد.

All legal schools of law have the anxiety of two sides of deals because the possibility of worthiness for each member is considerable. For this reason they for peace of members think and search for all solutions. “The bill of exchange for goods” means the obligation and responsibility of seller for returning the money of the deal that the goods belong to others. Thus this article in addition to disusing the said issue is illustrating the essentials and the conditions of applying them. Then this text would comparing these laws in Imamiyeh Fegheh and Iran’s laws, and also would concludes that the bill of exchange for goods could be applied in the society by fulfillment of its conditions.