بررسي آثار تحرك درآمدي بر رفاه مصرفي مردان شهري سرپرست خانوار در ايران

Examination of the Effects of Income Mobility on Consuming Welfare of Urban Male Heads of Household in Iran

نابرابري در تخصيص فرصت‌ها يكي از عمده‌ترين مسايل اقتصادي در سطح ملي و جهاني است. در سطح ملي، تحرك درآمدي معياري است كه ميزان برابري و نابرابري فرصت‌ها را در جامعه اندازه مي‌گيرد. در اين مقاله براي بررسي آثار تحرك درآمدي بر رفاه مصرفي جامعه مردان شهري ايران، نوعي الگوي داده‌سازي شبه‌پانل طراحي شده است. در الگوي طراحي شده، با تركيب داده‌هاي مقطعي بودجه خانوار نسل‌هايي از خانوارها در سال‌هاي 1369 تا 1390 مورد رديابي قرار مي‌گيرند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد نسل سني ميانسال نسبت به نسل سني جوان داراي تحرك درآمدي بالاتر و نابرابري فرصتي كمتر است. با افزايش نابرابري فرصتي، شكاف مصرفي بين افراد بزرگ‌تر مي‌شود؛ ازاين‌رو با كاهش نابرابري فرصت‌ها مي‌توان افزايش بيشتر رفاه مصرفي را مشاهده كرد.

Inequality in the allocation of opportunities has always been one of the main sources of economic concern on national and global scale. At national level, income mobility is a criterion that measures the degree of equality and inequality of opportunities in a society. In this paper, a type of pattern data building pseudo-panel is designed in order to examine the effects of income mobility on consuming welfare of urban male heads of household in Iran. The pattern is designed by combining cross-sectional data of household budget of generations of families that are in the years 1988 to 2011 on track. The results indicate that the middle age generation has higher income mobility and lower opportunity inequality compared to young generation. The more the opportunity inequality is, the larger the consuming gap will become between individuals. Therefore, by reduction of inequality of opportunities, the increase of consuming welfare can be seen.