تاثير تفاوت بارش بر تغيير شاخص هاي فرسايش پذيري خاك هاي لسي در استان گلستان

با توجه به اينكه مفهوم فرسايش پذيري پيچيده است از شاخص هايي جهت ارزيابي آن استفاده مي شود. اقليم به عنوان يكي از عوامل خاكساز، تاثير عمده اي بر اين شاخص ها دارد. مطالعه حاضر به منظور، تعيين اثر اقليم هاي متفاوت بر تغيير شاخص هاي فرسايش پذيري خاك هاي لسي در استان گلستان انجام گرفت. به منظور انجام اين مطالعه دو ترانسكت در اراضي شيب دار لسي استان اما با شرايط اقليمي متفاوت انتخاب گرديد. نمونه برداري ها از 7 منطقه با 6 تكرار و از عمق 0 تا 30 و 30 تا 60 سانتي متري در طول دو ترانسكت انجام شد.شاخص هاي ويشماير و اسميت، چن و بايكاس اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد كه تغييرات خصوصيات اندازه گيري شده در ترانسكت اوليعني از شمال به طرف جنوب و (ترانسكت دوم)از شرق به غرب استان از روند خاصي پيروي مي كنند به طوري كه مقدار ماده آلي و درصد رطوبت اشباع باافزايش بارندگي و كاهش دماافزايش يافت. تغييرات ميانگين ماده آلي در طول دو ترانسكت از 4/0 تا 5/3 درصد متغير بود.در اين مسير مقدار آهك، واكنش و هدايت الكتريكي با افزايش بارندگي كاهش مي يابد.تغييرات شاخص بايكاس از 09/2 تا 2/14 و شاخص چن 05/59 تا 61/447 سانتي مول بر ليتر بود و هر دو شاخص در طول هر دو ترانسكت روند كاهشي داشتند.تغييرات شاخص فرسايش پذيري خاك (K) از 040/0 تا 083/0 مگا گرم ساعت بر مگا ژول ميلي متر بود و در طول هر دو ترانسكت روند كاهشي داشت. نتايج نشان داد تغيير اندازه ذرات بدليل افزايش هواديدگي در فرسايش پذيري خاك هاي لسي تاثير بسزائي دارد. با توجه به اينكه مفهوم فرسايش پذيري پيچيده است از شاخص هايي جهت ارزيابي آن استفاده مي شود. اقليم به عنوان يكي از عوامل خاكساز، تاثير عمده اي بر اين شاخص ها دارد. مطالعه حاضر به منظور، تعيين اثر اقليم هاي متفاوت بر تغيير شاخص هاي فرسايش پذيري خاك هاي لسي در استان گلستان انجام گرفت. به منظور انجام اين مطالعه دو ترانسكت در اراضي شيب دار لسي استان اما با شرايط اقليمي متفاوت انتخاب گرديد. نمونه برداري ها از 7 منطقه با 6 تكرار و از عمق 0 تا 30 و 30 تا 60 سانتي متري در طول دو ترانسكت انجام شد.شاخص هاي ويشماير و اسميت، چن و بايكاس اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد كه تغييرات خصوصيات اندازه گيري شده در ترانسكت اوليعني از شمال به طرف جنوب و (ترانسكت دوم)از شرق به غرب استان از روند خاصي پيروي مي كنند به طوري كه مقدار ماده آلي و درصد رطوبت اشباع باافزايش بارندگي و كاهش دماافزايش يافت. تغييرات ميانگين ماده آلي در طول دو ترانسكت از 4/0 تا 5/3 درصد متغير بود.در اين مسير مقدار آهك، واكنش و هدايت الكتريكي با افزايش بارندگي كاهش مي يابد.تغييرات شاخص بايكاس از 09/2 تا 2/14 و شاخص چن 05/59 تا 61/447 سانتي مول بر ليتر بود و هر دو شاخص در طول هر دو ترانسكت روند كاهشي داشتند.تغييرات شاخص فرسايش پذيري خاك (K) از 040/0 تا 083/0 مگا گرم ساعت بر مگا ژول ميلي متر بود و در طول هر دو ترانسكت روند كاهشي داشت. نتايج نشان داد تغيير اندازه ذرات بدليل افزايش هواديدگي در فرسايش پذيري خاك هاي لسي تاثير بسزائي دارد.