ارزشيابي تغييرات چيدمان دوره علوم پايه پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان: ديدگاه دانشجويان

Evaluation of Basic Sciences Curriculum Modifications in Isfahan University of Medical Sciences: The Students’ Viewpoint

مقدمه: برنامه درسي دوره علوم پايه در ايران با چالش‌هاي گوناگوني رو به روست. برنامه‌ريزي مناسب براي طراحي چيدمان اين دوره مي‌تواند تاثير بسزايي در ميزان يادگيري، عملكرد آموزشي، پيشرفت تحصيلي و رضايت‌مندي دانشجويان پزشكي داشته باشد. اين مطالعه به منظورارزشيابي اثربخشي تغييرات چيدمان علوم پايه دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان از ديدگاه دانشجويان طراحي شد. روش‌ها: اين پژوهش توصيفي به روش سري‌هاي زماني منقطع (Interrupted time series design) بود. جامعه آماري كليه دانشجويان پزشكي دانشكده پزشكي اصفهان ورودي بهمن 84 و مهر 85 بودند كه به ترتيب در چيدمان قديم و جديد دوره علوم پايه در حال تحصيل بودند، نمونه گيري به روش نمونه در دسترس انجام گرفت. ابزار مطالعه پرسشنامه‌هاي محقق‌ساخته و خودايفا‌ي روا و پايا بود. داده‌ها به وسيله‌ي شاخص‌هاي آماري توصيفي و آزمون t مستقل تحليل شد. نتايج: ميزان رضايت‌مندي دانشجويان در چيدمان جديد (48/0±95/2) از مجموع 5 نمره نسبت به چيدمان قديم (68/0±78/2)به طور معناداري بيش‌تر شده است (001/0=P و 25/3-=t). دانشجويان چيدمان جديد در مجموع پنج نيمسال نمره بالاتري به ترتيب و تركيب دروس اختصاصي داشتند (15/2±92/4 در مقابل 81/1±34/6، 001/0=P و 42/7-=t). فرصت مطالعه جهت آمادگي آزمون جامع علوم پايه در طول نيمسال پنج (10/1±86/2 در مقابل 34/1 ±77/2، 72/0=p و 35/0=t) و همچنين ميزان استرس آنان در چيدمان جديد و قديم تفاوت معناداري نداشت (15/1 ±49/3 در مقابل 22/1±48/3، 99/0=p و 01/0=t). نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان مي‌دهد تغييرات اگرچه جزيي، مي‌تواند بر ديدگاه دانشجويان موثر باشد هر چند تغيير ترتيب و تركيب دروس به تنهايي كافي نيست واصلاح مداوم برنامه‌ي آموزشي با توجه به رويكرد‌هاي نوين از جمله تلفيق دروس بر اساس سيستم‌هاي بدن و بررسي و اصلاح ساير ابعاد موثر بر رضايت‌مندي دانشجويان از قبيل تغيير محتوا، روش و محيط آموزشي توصيه مي‌شود.

Introduction: Basic sciences curriculum faces various challenges in Iran. Proper curriculum designing can have a major impact on learning, performance, educational achievement and satisfaction of students of medicine. This study was carried out in order to evaluate the effectiveness of the rearrangement of basic sciences curriculum in Isfahan University of Medical Sciences from the viewpoint of the students. Methods: In this descriptive study with interrupted time series design, students of medicine at Isfahan University of Medical Sciences admitted at 2005-2006 academic years were selected through convenient sampling. The case group were students in the new curriculum design, and the control group were the students in the traditional curriculum design. Data collection tool was a valid and reliable researcher-made questionnaire. The collected data were analyzed using descriptive statistics and an independent t-test. Results: Students’ satisfaction rate with the new curriculum (2.95± 0.48 out of 5) was significantly (P = 0.00, t = -3.25) more than students’ satisfaction in the traditional curriculum (2.78±.68). Students receiving the new curriculum during 5 semesters ranked (6.34±1.81) the arrangement of the specialized courses higher (P=0.001, t=7.42) than the students in the traditional curriculum (4.29±2.15). The scores for the given preparation time for basic sciences examination in the 5th semester was not significantly different between the two groups (2.86±1.10 vs. 2.77±1.34, p=0.72, t=0.35). The students’ stress for this exam was not significantly different between groups (3. 49±1.15 vs. 3. 48±1.22, P=0.99, t=0.01). Conclusion: The findings showed that even minor modifications could affect the attitudes of the students of medicine. However, merely rearranging the courses may not be sufficient. Thereby, continuous modification of the curriculum according to new approaches such as integrated courses through organ-based model, considering other contributing factors in improving studentsʹ satisfaction, such as modifying the content, method and learning environment are strongly recommended.