محاسبه مخارج مالياتي سيستم ماليات بر ارزش افزوده ايران

يكي از اصول اساسي بودجه بخش عمومي جامعيت است. مخارج مالياتي كه يكي از اقلام مخارج دولت است بايد در فرآيند بودجه ريزي لحاظ گردد. به­طور كلي، مخارج مالياتي امتيازات مالياتي (ارفاق مالياتي، كسورات مالياتي، مشوق مالياتي، معافيت مالياتي، اعتبارات مالياتي، تخفيف نرخ مالياتي و تعويق مالياتي) است كه به منظور دستيابي به اهداف اجتماعي، مالي و اقتصادي مختلف برقرار مي­شود ليكن منجر به انحراف از سيستم ماليات مبنا مي گردد. بر اين اساس، مخارج مالياتي، درآمد مالياتي از دست رفته منتج از هر نوع رفتار مالياتي تبعيضي و يا ترجيحي با برخي موديان مالياتي است. مصاديق مخارج مالياتي در قوانين مالياتي كشورهاي مختلف مي تواند متفاوت باشد و طيفي از امتيازات مالياتي را در برداشته باشد. در اين مقاله، پس از معرفي ساختار سيستم مبناي هنجاري براي نظام ماليات بر ارزش افزوده ايران، با توجه به شناسايي حدود 17 مورد مخارج مالياتي از ميان مفاد قانوني و بخشنامه هاي ماليات مذكور، مخارج مالياتي اين نظام از روش درآمد از دست رفته، براي سال هاي 1388 تا 1391، با استفاده از اطلاعات در دسترس مربوط به ده مورد از مخارج مالياتي محاسبه شده است. سهم مخارج مالياتي از كل درآمد ماليات بر ارزش افزوده طي سال ­ هاي مطالعه، روندي كاهشي داشته و به طور متوسط در حدود 66 درصد بوده است.