طفره روي اجتماعي: ارايه الگويي براي اندازه گيري عوامل موثر بر آن در تيم هاي توليد دانش علوم انساني (با تاكيد بر پايان نامه ها)

در عصر اطلاعات، جوامعي داراي رشد و توسعه خواهند بود كه چرخه توليد دانش و نوآوري در آنها از رونق و استمرار بيشتري برخوردار باشد و در اين بين، دانشگاه ها به عنوان پايگاه هاي اصلي توليد علم، نقشي اساسي در اين امر ايفا مي نمايند، از اين رو لازم است كه نظام توليد دانش در دانشگاه مورد مطالعه، آسيب شناسي و بررسي مستمر قرار گرفته تا از آسيب هاي احتمالي مصون بماند. يكي از مهم ترين منابع توليد علم در دانشگاه ها فرآيند تدوين و ارزيابي پايان نامه ها است. اما به دليل اين كه اين امر در يك گروه شامل: دانشجو، استاد راهنما، استاد مشاور و استاد داور صورت مي پذيرد در برخي از مواقع ما شاهد وقوع پديده طفره روي اجتماعي هستيم. از اين رو، محققين تمركز خود را بر روي شناسايي عوامل موثر بر ايجاد اين طفره وري قرار داده و با اين هدف و با استفاده از روش تحقيق آميخته اكتشافي و استفاده از روشِ تحليل محتواي كيفي در بخش كيفي (براي شناسايي عوامل موثر بر طفره روي اجتماعي از ديد خبرگان و دست يابي به مدل اوليه) و سپس در مرحله دوم استفاده از روش پيمايشي و استفاده از مدل معادلات ساختاري در بخش كمي (به منظور تاييد كمَي مدل استخراج شده در بخش كيفي) به بررسي عوامل موثر در ايجاد طفره روي اجتماعي پرداخته و پس از دست يابي به كفايت نظري در مصاحبه با خبرگان و اجراي روش تحليل محتواي كيفي، اقدام به توزيع پرسش نامه با استفاده از روش پيمايشي نموده و به 14عامل موثر بر طفره روي اجتماعي در تيم هاي تدوين پايان نامه حوزه ي علوم انساني در 2 دسته عوامل تيمي(شامل: بي انگيزگي اعضاي تيم، محدوديت زماني اعضا، نامناسب بودن موضوع، مرتبط نبودن تخصص اساتيد، ضعف ارتباطات درون تيمي، رويكرد محافظه كارانه اعضا، تعداد اعضا، خطاهاي ادراكي افراد) و عوامل فراتيمي(شامل: ضعف فرهنگ كار تيمي در كشور، سياست هاي دانشگاه، رويه هاي توزيع پايان نامه، بهينه نبودن نظام نظارت، فراهم نكردن منابع تحقيق توسط دانشگاه، ديدگاه مادي نسبت به علم و رفتارهاي غيرعلمي) دست يافته اند.