بررسي روند تعداد روزهاي يخبندان ايران

در اين پژوهش به كمك داده هاي ميانيابي شده ي دماي كمينه ي ايران طي بازه ي زماني 1/1/1340 تا 29/12/1382روند تعداد روزهاي يخبندان بررسي شد. يك آرايه ي با ابعاد7187×15705 حاصل شد كه بر روي سطرها روز و بر روي ستون ها ياخته ها قرار داشت . براي همه ي ماه هاي سال، تعداد روزهاي همراه با يخبندان بر روي هر ياخته شمارش شد. براي شناسايي روند از آزمون ناپارامتري من- كندال و براي محاسبه ي شيب روند از آزمون خطي رگرسيون به روش حداقل مربعات استفاده شد. بطور كلي نتايج پژوهش نشان داد كه در بيشتر گستره ي ايران، روند تعداد روزهاي يخبندان رو به كاهش است. اين مناطق بر روي شمال غرب و مناطق پست و هموار نواحي جنوبي، مركزي و شرق ايران قرار دارد. تنها بر روي درصد بسيار كوچكي از گستره ي ايران روند مثبت است كه بر روي رشته كوههاي زاگرس و البرز ديده مي شود. در ماه دي بيشترين گستره ي روند منفي و در ماه اسفند بيشترين گستره ي روند مثبت تعداد روزهاي يخبندان وجود دارد. تعداد روزهاي يخبندان ايران در فصل تابستان و ماه خرداد ايستا و بدون روند است.