بازسازي برف مرزهاي آخرين دوره ي يخچالي با شواهد دوره هاي يخچالي در زاگرس شمال غربي مطالعه موردي: تاقديس قلاجه

وجود لندفرم هاي يخچالي و مجاور يخچالي در ارتفاعات قلاجه حاكي از تغييرات اقليمي و تغييرات مرزهاي مورفوژنيك است. مساله ي اصلي اين پژوهش شناسايي قلمروهاي سرد يخچالي و مجاور يخچالي و برآورد ارتفاع خط برف مرز در زاگرس چين خورده با توجه به فقدان مطالعه در زاگرس چين خورده است. بنابراين هدف مطالعه شناسايي شواهد و اثبات حاكميت وجود قلمرو مورفوژنز يخچالي و تعيين برف مرز آخرين دوره ي يخچالي در ارتفاعات قلاجه است. نقشه هاي توپوگرافي، زمين شناسي، تصاوير ماهواره اي IRS و داده-هاي اقليمي دما و بارش ماهانه، ابزارها و داده هاي اصلي تحقيق هستند. با استفاده از تصاوير ماهواره اي و بازديدهاي متعدد ميداني، موقعيت سيرك هاي منطقه شناسايي شده و به بازسازي خط تعادل برف و يخ گذشته (ELA) اقدام گرديد. از روش ارتفاع كف سيرك پورتر و روش رايت براي برآورد حد برف مرز آخرين دوره ي يخچالي وورم و حال حاضر استفاده شد. از آزمون توان دوم كي (پيرسون) براي محاسبه ي رابطه بين گسترش و پراكنش سيرك ها با جهات ناهمواري ها استفاده گرديد. برف مرز دوره ي وورم با استفاده از مدل پورتر در ارتفاع 2019 متري و از روش رايت در ارتفاع 2015 متري به دست آمد. همچنين خط تعادل آب و يخ در دامنه هاي شمالي و جنوبي به ترتيب در ارتفاع 2033 و 2075 متر به دست آمد و ELA منطقه برابر با 42 متر است. نتايج آزمون توان دوم كي نشان داد كه بين شكل گيري سيرك هاي موجود در منطقه با جهات جغرافيايي و جهات ناهمواري ها ارتباط معناداري وجود دارد و سيرك هاي منطقه در دامنه هاي شمالي گسترش بيشتري داشته اند. بطوري كه 7/ 66 درصد از سيرك هاي منطقه در دامنه هاي شمالي و 3 /33 درصد سيرك ها در دامنه هاي جنوبي شكل گرفته اند. مقايسه ي نتايج به دست آمده از مدل هاي اقليمي و شواهد ژئومورفولوژيكي آخرين دوره ي يخچالي، اثبات كننده ي حاكميت قلمرو يخچالي از ارتفاع 2000 متري به بالا در ارتفاعات قلاجه است.