بررسي ويژگي هاي رژيم جريان و رسوب در حوزه هاي مناطق خشك و نيمه خشك؛ مطالعه موردي: استان لرستان

با توجه به اينكه بخش وسيعي از سطح ايران داراي اقليم خشك و نيمه خشك است بررسي رفتار رودخانه هاي حوزه هاي مناطق خشك و نيمه خشك از جمله كارهاي اساسي و مهم در كشور مي باشد. از عمده ترين ويژگي هاي متفاوت مناطق خشك با مناطق مرطوب متفاوت بودن عوامل اقليمي از جمله مقدار و الگوي بارش مي باشد. اين مساله مي تواند باعث تغييرات رژيم جريان و رژيم رسوب و نسبت هاي آنها در اين مناطق گردد. همچنين مسيل هاي موقتي مناطق خشك كه جريان در آنها محدود به فصول پر باران و مرطوب مي باشد بر روي رژيم جريان و رسوب تاثير بسزايي دارد. در اين تحقيق با بررسي آماري دبي جريان ها در منطقه ي خشك و نيمه خشك غرب كشور سعي شده تاثير اقليم روي رژيم جريان و رسوب بررسي گردد. بدين منظور اقدام به برآورد دبي هاي سيلابي با دوره بازگشت هاي مختلف با استفاده از بهترين توزيع آماري برازش شده در 21 ايستگاه هيدرومتري شد. سپس با استفاده از منحني سنجه رسوب مقادير رسوب در دوره بازگشت هاي مختلف محاسبه گرديد. در گام بعدي رژيم جريان و رژيم رسوب محاسبه و به بررسي رابطه رژيم جريان و رژيم رسوب در دوره بازگشت هاي مختلف با مساحت زير حوزه هاي بالادست پرداخته شد. نتايج اين تحقيق ارقام بالاي نسبت رژيم جريان و رسوب در دوره بازگشت هاي بالا در اغلب ايستگاهها را نشان داد. همچنين نتايج نشان داد كه رابطه ي مساحت زير حوزه هاي بالا دست هر ايستگاه با افزايش نسبت رژيم جريان و رژيم رسوب در دوره ي بازگشت هاي بالا افزايش مي يابد.