«رحمت و لطف الهي در حكايات تمثيلي مثنوي»

Allegorical Stories in Masnavi Godʹʹs Mercy

مولانا هوشمندانه به معاني و ويژگي هاي رحمت الهي نگريسته است .گاه به جلوه رحمت در آفرينش موجودات ،از كتم عدم اشارت داشته وهمه موجودات را درپرتورحمت عام الهي قرار داده است كه بيش از استحقاق در پوشش عطا، كافر ومومن را در بر گرفته.همچنين تجلّي واحد حق،در صور موجودات عيني يا "عالم خارجي" را ناشي از رحمت مي داند، زيرا با رحمت الهي است كه خدا هستي را به هر موجودي مي بخشد يا به هر موجودي شيييت خاص آن را عطا مي كند.به نظر مولوي دراين افاضه رحمت ،منع وتوقفي وجود ندارد ورحمت خاص او(رحمت وجوب) اختصاص به انبيا، اوليا ونيكوكاران دارد ورحمت عام او همه موجودات را شامل مي گردد. مسيله مهمي كه در بررسي رحمت الهي، درمثنوي مد نظر قرار مي گيرد اين است كه آيا رحمت خداوند درهمه وقت شامل حال خاصان در گاه عبوديت اوست يا عامه را هم در بر مي گيرد ؟همچنين عوامل جذب رحمت ودفع رحمت الهي از ديدگاه مولاناكدامند.

Rumi is sometimes seen as a means of Godʹs mercy. Sometimes refers to the manifestation of the mercy of God in creation, creatures, how not science, can be created. Godʹs mercy is for all creatures. What is the religion of no religion and what they are good or bad? For the grace of God, there is no non-stop. Masnavi is the mercy of God, or general or specific, a special grace of God, the prophets and saints to be good humans. Is God mercy in all time, including the specific people? Is Godʹs mercy also is general public? According to Rumi, is the adsorption and desorption of mercy. Key words: Rumiʹs Masnavi, mercy, grace, wrath