تاثير مشاوره گروهي بخشش محور بر سازگاري و كيفيت زندگي زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهرستان نجف آباد

اين پژوهش با هدف بررسي تاثير مشاوره گروهي بخشش محور بر سازگاري و كيفيت زندگي زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهرستان نجف آباد انجام شد. اين پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون ـ پس آزمون و گروه گواه است. جامعه آماري پژوهش زناني بودند كه مشكلات زناشويي داشتند و در بهار 1393 به مراكز مشاوره شهر نجف آباد مراجعه كرده بودند. در ابتدا با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده 3 مركز از بين 5 مركز مشاوره موجود شهرستان نجف آباد انتخاب شد. سپس، با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 36 نفر به عنوان نمونه از آن مراكز انتخاب شدند و در يك گروه گواه و يك گروه آزمايش به طور تصادفي جايگزين شدند (در هر گروه 18 نفر). پس از اجراي پيش آزمون كه با استفاده از پرسشنامه سازگاري اجتماعي (بل، 1961) و مقياس كيفيت زندگي (سازمان بهداشت جهاني، 1996) به عمل آمد، گروه آزمايش 8 جلسه هفتگي مشاوره بخشش محور داشت. در نهايت، پس آزمون نيز با همان ابزارها بر روي هر دو گروه انجام گرفت. نتايج تحليل كواريانس چندمتغيره نشان داد كه مشاوره بخشش محور در افزايش كيفيت زندگي تاثير معناداري داشته است (05/0P<). همچنين، اين آموزش در افزايش سازگاري زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره نيز تاثير معناداري داشت (05/0P<). نتايج اين پژوهش مي تواند در افزايش سازگاري و كيفيت زندگي زنان به كار گرفته شود.