معيارهاي انتخاب كاركنان در محيط فازي (روش رتبه بندي توسط نزديك به راه حل آرماني)

يكي از وظايف مديريت منابع انساني انتخاب كاركنان شايسته و متناسب با فعاليت هاي سازمان مي باشد. گزينش نيروي انساني شايسته اي كه بتواند عملكرد مناسبي در جهت اهداف استراتژيك سازمان داشته باشد. اين مقاله با هدف شناسايي معيارهاي انتخاب كاركنان به كمك تكنيك دلفي و با استفاده از روش ها تصميم گيري چند معياره فازي در شرايط عدم قطعيت امتيازدهي، به دنبال حداكثر كردن بهره وري در اين حوزه مي باشد. روش تحقيق توسعه اي – كاربردي و روش جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني از طريق پرسشنامه و مصاحبه مي باشد. جامعه آماري تحقيق مديران ارشد و مياني صنايع كوچك و متوسط شهرك هاي صنعتي استان مركزي و روش نمونه گيري، روش گلوله برفي استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش TOPSIS فازي و تصميم گيري گروهي با استفاده از DLSM و به وسيله نرم افزارهاي MS Excel و PASW Statistics استفاده شده است. پايايي پرسشنامه از روش آلفاي كرونباخ (961/0) و روايي آن از طريق روايي محتوا سنجيده شده است. نتايج نيز حاكي از شناسايي 15 معيار شخصيت، انضباط، ويژگي هاي فيزيكي، اخلاق و ادب، انگيزه هاي دروني، عدم سوء سابقه، تفكر سيستمي، مهارت، هوش، كارآموزي، تجربه، سن، تحصيلات، چندپيشگي و معرف مناسب به ترتيب اولويت مي باشد.