EPISTEMOLOGICAL CONSIDERATIONS IN THE CONCEPT OF “EAST” AND “WEST” (WITH REFERENCE TO PRINCIPLES THAT FORM CULTURE)

مفهوم شرق و غرب از ديدگاه معرفت شناسي (با توجه به اصول شكل دهنده فرهنگ)

آيا «شرق» و «غرب» معنايي فراي جهت‌ها و يا مناطق جغرافيايي دارند؟ به نظر مي‌رسد اين سوال ساده را نمي‌توان به راحتي جواب داد. دشواري پاسخ دادن به اين سوال همان دشواري است كه در پاسخ دادن به سوالات عمومي با آن مواجه مي‌شويم. تعريف اين مفاهيم عمومي، كه در ابتدا بسيار ساده به نظر مي‌رسند، در حقيقت بسيار دشوار است - و در برخي موارد شايد حتي غير ممكن. «شرق» و «غرب» از جمله اين مفاهيم هستند، كه البته خود متصل به مفاهيم پيچيده‌تري مانند «فرهنگ» و «تمدن» مي‌باشند. اين مقاله سعي دارد تا با استفاده از روش‌هاي قياسي و توصيفي به تجزيه و تحليل مفهوم «شرق» و «غرب» در سطوح معرفت‌شناسي و فلسفه پرداخته و نشان دهد كه چطور اين مفاهيم قبل از اينكه توصيفي از يك محل و يا منطقه جغرافيايي باشند، در واقع نشان دهنده دو نگاه متفاوت به طبيعت و در ادامه فرهنگ، تمدن، علم و هنر مي‌باشند.

Do the words “East” and “West” mean more than just geographical orientations or areas? This seems to be a simple question, which cannot be answered easily. The difficulty in answering such a question seems to be rooted in questions that deal with universal concepts. Defining such universal concepts, which seems quite simple, is very difficult indeed - perhaps even impossible in some cases. “East” and “West” are among such concepts, and of course are bonded to even more complex concepts such as “culture” and “civilization” in general. This paper attempts to analyse the concept of “East” and “West” at an epistemological and a philosophical level, using an inductive and a descriptive methodology. It aims to describe how the concepts of “East” and “West” are in fact indicative of two different approaches to nature, before being descriptive of a particular geographical area or location.