تعيين تعداد بهينه چاه‌ها دريكي از ميادين نفتي ايران با استفاده از مدل‌هاي مونت كارلو و الگوريتم ژنتيك

Determination of Optimum Well Number in One of the Iranian Oil Reservoirs Using Monte Carlo and Genetic Algorithm Models

در مدیریت جامع مخزن، دست‌یابی به حداكثر سود اقتصادی، مهمترین هدف در توسعه یك میدان نفتی است. واضح است دستیابی به حداكثر سود اقتصادی بدون در نظر گرفتن محاسبات و پارامترهای اقتصادی امكان‌پذیر نخواهد بود. یكی از مهمترین متغیر‌ها در رسیدن به این حداكثر سود، تعداد چاه‌هایی است كه در یك میدان برای استخراج هیدروكربن حفر می‌شود. هر تصمیم‌گیری نیازمند در نظر گرفتن همه عدم قطعیت‌ها در تمام مراحل توسعه میدان است. از آنجایی كه عدم قطعیت در تعداد چاه موضوعی مهم در توسعه میادین نفتی محسوب می‌شود، در این تحقیق با نگاهی دقیق‌تر، موضوع تعداد بهینه چاه‌ها در یكی از میادین جنوب غربی كشور با در نظر گرفتن عدم قطعیت‌ها با دو روش مونت كارلو و الگوریتم ژنتیك مورد بررسی قرار گرفته است و با روش معین (قطعیت) نیز مقایسه گردیده است. تمامی محاسبات برای هر دو سناریوی چاه‌های افقی و عمودی انجام و مقایسه گردیده است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد سناریوی چاه‌های افقی برای میدان مورد مطالعه تولید مناسب‌تر و بازده اقتصادی بالاتری در مقایسه با چاه‌های عمودی دارد.  

In reservoir management, the key goal is to reach the maximum economic profit. This can be achieved by the evaluation of economic parameters. One of the main factors in the economic evaluation and capital expenditure of any filed development is the number of wells necessary to reach the optimum hydrocarbon production from the reservoir. In this paper, an attempt has been made to select the optimum number of wells in one of the Iran southwest carbonate reservoirs. Uncertainty analysis has been carried out using MonteCarlo and Genetic Algorithm techniques. Both horizontal and vertical wells were analyzed, and the number of scenarios were performed to select the optimum number of wells. The best scenarios from an economic point of view were selected for field development