بررسي تاثير احساس تعلق به مقاصد گردشگري بر رضايت و وفاداري گردشگر (مطالعه ي موردي: گردشگران خارجي سفر كرده به شهر اصفهان)

در دنياي رقابتي امروز، مديران و متخصصان بازاريابي مقاصد گردشگري بايد تلاش كنند تا نوعي احساس تعلق بين گردشگران و مقاصد گردشگري ايجاد كرده و آن را بهبود بخشند تا از اين طريق بتوانند رضايت و وفاداري گردشگران را به مقاصد گردشگري افزايش دهند؛ از اين رو هدف مقاله ي حاضر، بررسي تاثير احساس تعلق به مقاصد گردشگري بر رضايت و وفاداري گردشگر است. جامعه ي آماري اين پژوهش شامل آن دسته از گردشگران خارجي در دسترسي است كه در آبان ماه سال 1392 به شهر اصفهان سفر كرده اند. از اين جامعه، نمونه اي به حجم 200 نفر و به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شد. براي گردآوري داده هاي پژوهش، پرسشنامه ي محقق ساخته اي حاوي 29 سوال طراحي شد. به منظور بررسي داده هاي پژوهش و آزمون فرضيه هاي پژوهش از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد احساس تعلق به مقاصد گردشگري اصفهان مي تواند رضايت و وفاداري گردشگر را به صورت مثبت و معني داري تحت تاثير قرار دهد؛ هم چنين رضايت از مقصد گردشگري اصفهان مي تواند وفاداري را تحت تاثير قرار دهد. در نهايت وفاداري شناختي به مقصد گردشگري مي تواند وفاداري عاطفي و ارادي و هم چنين وفاداري عاطفي به مقصد گردشگري مي تواند وفاداري ارادي را به آن مقصد گردشگري اصفهان تحت تاثير قرار دهد.