بررسي اثر مخارج دولت بر سرمايه گذاري خصوصي در ايران

نظريه­پردازان اقتصادي، رويكردهاي متفاوتي نسبت به نقش سرمايه­گذاري دولتي بر روي فعاليت اقتصادي بخش خصوصي دارند، به گونه­اي كه براساس ديدگاه كينزي، سرمايه­گذاري دولتي باعث تحريك سرمايه­گذاري خصوصي مي­شود. بالعكس از نظر كلاسيك­ها سرمايه­گذاري دولتي باعث رانده شدن بخش خصوصي از عرصه فعاليت هاي اقتصادي مي­شود. ديدگاه ريكاردويي نيز معتقد به نقش خنثي و بدون تاثير سرمايه­گذاري دولتي درتحريك سرمايه­گذاري خصوصي است. اين مقاله بر اساس داده­هاي سالانه بانك مركزي طي دوره 91-1338 و با بكارگيري روش هم­انباشتگي جوهانسون و الگوي تصحيح خطا به بررسي رابطه سرمايه­گذاري دولتي و سرمايه­گذاري خصوصي در ايران پرداخته است. نتايج برآورد كه بر اساس سرمايه­گذاري خصوصي نرمال شده است، نشان داد كه سرمايه­گذاري دولتي داراي علامت مثبت و معني­داري مي­باشد. به اين معني كه افزايش سرمايه­گذاري دولتي به افزايش سرمايه­گذاري خصوصي منتج مي­شود كه بيانگر­­ رابطه مكملي است. اين شرايط همسو با نظريه كينز است. همچنين مصرف دولتي داراي اثر منفي و معني­دار و توليد ناخالص داخلي مطابق با انتظارات تئوريك داراي علامت مثبت بر سرمايه­گذاري خصوصي است. نتايج نشان مي­دهد كه تورم اثر منفي ناچيزي بر سرمايه­گذاري خصوصي دارد.