بررسي تغييرات باروري زنان بر حسب موقعيت هاي اجتماعي- اقتصادي زوجين

Study of Changings of Women’s Fertility Based on Couple’s Socio-economic Status

كاهش باروري در ايران مباحث زيادي پيرامون وضعيت جمعيت مطرح كرده است. در اين مقاله تغييرات رفتار باروري زنان برحسب وضعيت اجتماعي- اقتصادي زوجين بررسي شده است. با روش تحقيق پيمايش، اطلاعات مورد نياز از 410 زن همسردار 15 الي 50 ساله ي شهر تبريز به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي به دست آمده است. تحليل هاي دو متغيره و چند متغيره نشان مي دهد سطح تحصيلات زنان مهم ترين عامل موثر در تعداد فرزند، تعداد فرزند ايده آل، سن ازدواج، به كارگيري نوع وسيله ي پيشگيري از بارداري و داشتن ترجيح جنسي فرزند است. بي سواد بودن زنان و نيز داشتن تحصيلات ابتدايي كه بيشتر آنها را در پايگاه اجتماعي پايين قرار مي دهد، زمينه هاي سن ازدواج پايين و در نتيجه باروري بالا را براي آنها فراهم نموده است. در كنار تحصيلات زنان، مرتبه ي شغلي زن و همسرش، ميزان درآمد و هزينه ي خانواده و نيز ميزان پايگاه اجتماعي- اقتصادي محاسبه شده براي زوجين، در تغيير نگرش به نوگرايي و در نتيجه در رفتار باروري زنان از جمله سن ازدواج آنان موثرند. همه ي زنان بررسي شده با سطوح اجتماعي و اقتصادي مختلف، تمايلي براي بالا بردن فرزندآوري از طريق سياست هاي تشويقي افزايش مواليد ندارند. عقيده ي آنها به ويژه زنان برخوردار از پايگاه اجتماعي- اقتصادي بالا اين است كه بسته هاي تشويقي بلند مدت نبوده و نمي تواند تضميني براي بهتر شدن وضعيت زندگي فرزندانشان در آينده باشد.

Fertility decline in Iran has presented several issues about population situation. At this article, changes of women’s fertility behavior based on couple’s socio-economic status are investigated. Survey research method is used in this study. The multi- stage clustering sample is used to collect the required data from 410 married women 15 to 50 years in Tabriz city. Two variables and multi-variables analysis shown women’s education level is most effective factor on the number of child, the number of ideal child, married age, prevention methods, preferred sex of child. Being illiterate and having primary education of women lead them in low social statues and result in low aged married and high level of fertility. In addition to women‘s education, employment position of couples, the rate of income and cost of family, the couple’s socio-economic statues are effective on their tendency to modernism and their fertility behavior including married age. All participated women in this study with deferent socio-economic statues do not have tendency to use the encouragement policy for bring the child. Women particularly women with high socio-economic status believed that the encouragement policy is not long –time and it is not ensuring for improvement of their children‘s living statues in future