تعيين درجه سميت ديازينون و بررسي اثر آن بر روي برخي شاخص هاي آنزيمي در فيل ماهي (Huso huso)

در اين تحقيق، به منظور تعيين LC50 و درجه سميت آفت كش ديازينون در گونه فيل ماهي ابتدا آزمايش سميت كشنده انجام شد و سپس اثرات غلظت هاي تحت كشنده آن بر دو شاخص آنزيمي عمومي (ALT و AST) و يك شاخص آنزيمي اختصاصي (AChE) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج سميت كشنده نشان داد كه غلظت كشنده، حداقل غلظت موثره، حداكثر غلظت مجاز ديازينون در بچه فيل ماهيان برابر 47/5، 28/4 و 54/0 ميلي گرم بر ليتر محاسبه شد و اين حشره كش را براي فيل ماهي مي توان با «درجه سميت متوسط» طبقه بندي كرد. يافته هاي آزمايش زير كشنده نشان داد كه با افزايش غلظت ديازينون در آب، فعاليت آنزيم AST و ALT در پلاسماي ماهيان آزمايشي افزايش يافته است، بنابراين يك رابطه مستقيم بين غلظت سم ديازينون با اين شاخص هاي عمومي ديده مي شود. از طرفي افزايش غلظت سم ديازينون، سبب ايجاد يك روند كاهشي در فعاليت كولين استرازي در هر دو بافت مغز و ماهيچه شده است. به عبارت بهتر، مهارشدگي آنزيم AChE رابطه مستقيمي با غلظت آفت كش دارد. با توجه به اين نتايج مي توان گفت، غلظت هايي از آفت كش ديازينون كه از نظر آزمون كشندگي، غير موثر و مجاز براي گونه هاي غيرهدف شناخته مي شوند، مي توانند باعث بروز تغييراتي در شاخص هاي آنزيمي سرم خون و مهارشدگي استيل كولين استرازي در آنها گردند.