مقايسه سميت آفت كش ارگانوفسفره ديازينون در چهار گونه ي ماهي بومي استان خوزستان: بني، شيربت، گطان و برزم

در اين تحقيق سميت حاد سم ارگانوفسفره ي ديازينون در چهار گونه ي ماهي بومي استان خوزستان، شامل ماهي بني، شيربت، برزم و گطان مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور از روش استاندارد OECD جهت تعيين سميت حاد ديازينون استفاده گرديد. بدين صورت كه هر گونه ماهي در مجاورت هفت غلظت متوالي ديازينون(در سه تكرار) و به مدت 96 ساعت قرار داده شده و تلفات روزانه ثبت گرديد. داده هاي بدست آمده با نرم افزار Probit آناليز شد. نتايج مشخص ساخت كه ديازينون براي هر چهار گونه فوق سميت داشته و سميت آن هم با افزايش غلظت و هم با افزايش مدت مجاورت افزايش مي يابد. LC50 96 ساعته ديازينون در ماهي بني و گطان فاقد تفاوت معني دار(05/0P) نسبت به دو گونه بني و گطان داشته و به ترتيب برابر (53/0±514/6 و 52/0±322/6 ميلي گرم در ليتر) بود. ماهي بني و گطان حساسيت بيشتري نسبت به ماهي شيربت و برزم در برابر مسموميت با ديازينون دارند. با توجه به آلودگي اكثر آب هاي جاري كشور با ديازينون، بهتر است علاوه بر بررسي سميت ساير سموم در گونه هاي مهم پرورشي، در بازسازي ذخاير ماهيان بومي در منابع آبي استان خوزستان، بيشتر از گونه هاي شيربت و برزم كه مقاومت بيشتري به اين سم دارند، استفاده گردد.