بررسي رابطه بين سرمايه فكري با نوآوري و خلاقيت منابع انساني در سازمان

The Relationship between Intellectual Capital and Human Resources Creativity and Innovation in an organization

زمينه: سرمايه فكري را اغلب دارايي‌هاي نامشهودي توصيف مي‌كنند كه مي‌توان بهمنزله منبعي براي مزيت رقابتي پايدار بهكار گرفت. اجزاي سرمايه فكري داراي اثرات متقابلي هستند كه ارزش ايجاد مي‌كنند و بسترساز خلاقيت و نوآوري سازماني مي‌شوند. هدف: بررسي رابطه بين سرمايه فكري با نوآوري و خلاقيت منابع انساني در سازمان است. روش: روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري تمامي كاركنان، كارشناسان و مديران مياني سازمان مركزي بنياد مستضعفان به تعداد 369 نفر و نمونه آماري تعداد 188 نفر بودند كه با استفاده از فرمول كوكران به شيوه نمونهگيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش سه نوع پرسشنامه استاندارد سرمايه فكري بنتيس، خلاقيت رندسيب و نوآوري هانگ و همكاران بود. يافته‌ها: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه بين سرمايه فكري و خلاقيت و نوآوري كاركنان در سازمان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد . بهعبارتي ديگر، بين سرمايه فكري در ابعاد سرمايه انساني، سرمايه مشتري و سرمايه ساختاري و خلاقيت كاركنان رابطه مثبت و معناداري مشاهده شد. هم‌چنين، بين سرمايه فكري در ابعاد يادشده و نوآوري در ابعاد نوآوري محصول، نوآوري در فرايند و نوآوري كلي سازماني رابطه مثبت و معناداري مشاهده شد. نتيجهگيري: وجود سرمايه فكري بالا به افزايش خلاقيت و نوآوري كاركنان در سازمان منجر مي‏شود و اگر زمينه بروز خلاقيت فراهم آيد فرايند عملكرد سازماني بهبود مي‌يابد و هر چه در اين تعامل سرمايه فكري كم باشد، ميزان خلاقيت و نوآوري كاهش مي‌يابد.

Background: The intellectual capital is mainly referred to as an intangible asset which tends to be utilized as a resource for sustainable comparative advantage. The element for intellectual capital has some interactional influence which can create value and contribute to creativity in organization. Objective: To assess the relationship between intellectual capital with human resources creativity in an organization. Methodology: The methodology employed in this study is of descriptive. The population were some 369 people comprising of all staff, expertise, middle managements of Bonyad Mostazafan head office. Some188 people were selected through using of Cochran formula under simple random sampling. The tools for this study were three types of questionnaire (i.e. standard questionnaire, Benites Intellectual capital, Rend Seb innovation and Hang and colleagues innovation). Findings: The finding of the study proved that there is a meaningful and positive relationship between intellectual capital and creativity in an organization. In other words, a meaningful relationship was observed between intellectual capital at human resource aspect, customer capital and infrastructure. Furthermore a meaningful correlation was observed between intellectual capital in referred aspects and creativity in the field of products and process in the organization. Conclusion: Existence of significant intellectual capital can result in development of creativity of staffs in an organization in a way that if required ground for creativity is realized, the organization performance will be optimized and vice versa.