بررسي تطبيقي مدت و مبدا مرور زمان در كنوانسيون مرور زمان راجع به بيع بينالمللي كالا با مقررات متحدالشكل تجاري ايالات متحده آمريكا و اسناد ديگر

A Comparative Study of Duration and Commencement ofthe Limitation Period under the UN Convention on theLimitation Period in the International Sale of Goods, theUniform Commercial Code and Other Instru

اعمال محدوديت زماني، پيرامون حق اقامه دعوا در قراردادهاي تجار ي ب ينالملل ي علاوه بر جلوگيري از بيثباتي و حفظ منافع طرفين، به عنوان يكضرورت نيز قلمداد ميشود. مدت مرور زمان در كنوانسيون همانند مقررات متحدالشكل تجاري چهار سال تعيين شده در حالي كه اين بازه زماني در مقررات دو سند ديگر سه سال تعيين گرديده است. مبدا مرور زمان در تعيين اين بازه ي زماني نقش ويژهاي را ايفا مينمايد. طبق مقررات كنوانسيون، مرور زمان از هنگامي آغاز م يشود 2 مقررات متحد الشكل تجاري آمريكا نيز، هم ين معيار - كه ادعا شكل گرفته باشد. در ماده 725 مورد توجه قرار گرفته است. از اين رو در ارتباط با تعيين مبدا مرور زمان، جز در مواردي كه حق فسخ ايجاد شده؛ مقررات متحدالشكل تجاري با كنوانسيون هماهنگ و سازگار است . اين امر به اين دليل است كه در مقررات متحدالشكل تجاري امريكا در غالب موارد به استثناي دعاوي ناش ي براي تعيين مبدا مرور زمان خودداري شده است. در حالي كه « قاعدهي كشف » از تقلب، از اعمال در كليه « قاعده كشف » در يونيدغاي 2010 و چارچوب كلي ارجاع، پيرامون تعيين مبدا مرور زمان موارد اعمال گرديده است . به هم ين سبب جز در ارتباط با دعاو ي ناش ي از تقلب، مقررات كنوانسيون با دو سند اخير هماهنگ و سازگار نميباشد.