جايگاه رنگ در ارتباطات غير كلامي

Color Position in Non-Verbal Communication

هدف: رنگ ها كه از اصلي ترين محرك هاي بصري هستند، نه تنها باعث شناخت مي‌شوند، بلكه ايده آل سازي نيز مي‌كنند. در جايي كه كلام به كار نمي آيد و درك نمي‌شود، رنگ همواره توانسته است به عنوان يك زبان جهاني كرانه هاي فرهنگي ملت ها را بپيمايد و در بسترهاي اجتماعي انسانها را به هم وصل كند. هدف مقاله حاضر اين است كه ويژگي هاي رنگ‌ها را هم در ايجاد شناخت و هم از نظر توان برقراري ارتباط غير كلامي بين انسانها از هرجاي جهان بررسي كرده و بازگو نمايد. روش: براي انجام اين بررسي بر پايه دانش گرافيك، از روش كتابخانه اي و مرور متون موجود و مراجعه به آثار هنرمندان و صاحبنظران استفاده شده است. ابتدا مولفه هاي موجود در انواع سيستم هاي ارتباط كلامي و غير كلامي شناسايي و شرح داده شده و پس از آن به اهميت رنگ در جايگاه يك پيام رسان با هدف به كارگيري رنگ به شكلي كه داراي تركيب صحيح، مرتبط با زمان و مكان و ماندگار در حافظه باشد پرداخته شده است. نتيجه: شناخت محدوديت‌ها و عوامل انتخاب رنگ، در فرآيند ارتباطات نيازمند قراردادهايي شناخته شده بين فرستنده و گيرنده پيام است تا باعث ادراك پيام "رنگ" گردد. بنابراين، طراح بايد با شناخت كافي از گيرنده و بررسي روان شناسانه و جامعه شناسانه وي و نوع عوامل موثر بر او، به انتخاب رنگ بپردازد. در عرصه تبليغات نيز با توجه به اينكه پيام هاي رنگي بسيار پنهاني هستند و مخاطبان به طور كامل از معاني رواني و ضمني آنها آگاهي ندارند، اطلاعات دريافت شده طراحان را قادر مي‌سازد تا با استفاده از رنگ ها در مقياس وسيع و متنوع جهت پاسخگويي به نيازهاي كاربران، استفاده از محصولي را گسترش داده، يا مورد توجه عموم سازند و بتوانند تبليغي موفق ارايه دهند.

Aim: Colors as main visual stimulator, not only assist recognition, but also create ideas. Whenever words do not suffice, color, as a universal language has always been able to pass messages through cultural borders of nations and connect people in a social setting. The aim of the present article is to study the specifications of colors and their potential ability in developing recognition, as well as ability to link human beings non-verbally, regardless of where they come from. Method: Based on the graphic knowledge of the authors, literature was reviewed and experts’ works were consulted. First, the components of verbal and non-verbal communications were identified and described. Then, the significant position of color as a medium was studied, considering the correct application and combination of colors in relation to time and place, and their impact on mind and memory. Conclusion: limited choice of colors for the purpose of communication requires existence of some familiar codes agreed upon by the source and the receiver of the message, to facilitate its exact perception. Hence, a graphic designer with a sufficient understanding of the receiver and his/her psychological and sociological characteristic should decide on choosing appropriate colors. In advertisements, since color messages are tacit by nature, and the general audience does not know about their psychological and hidden implications, the information thus received by the designer enables them to succeed in expanding the usage of a product, or draw the public attention towards it.