بررسي تاثير آموزش احيا قلبي-ريوي بر آگاهي و عملكرد دانش آموزان مقطع ابتدايي

مقدمه: ايست قلبي- ريوي همچنان به عنوان يك مشكل اساسي بهداشتي و عامل مرگ ناگهاني در اكثر كشورهاي دنيا است. زمان براي نجات جان فردي كه دچار ايست قلبي-ريوي شده، از اهميت ويژه اي برخوردار است. به علاوه آموزش احيا قلبي-ريوي در مدارس به منظور ترويج آن در جامعه بسيار موثر و مقرون به صرفه مي باشد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش احيا قلبي-ريوي بر آگاهي و عملكرد دانش آموزان انجام شده است. روش: در اين مطالعه نيمه تجربي 40 نفر دانش آموز دختر و پسر در مقطع ششم ابتدايي در سال تحصيلي93-1392 به تساوي و به روش تصادفي ساده از بين مدارس ابتدايي شهرستان لار انتخاب شدند. پس از بررسي روايي و پايايي ابزار گردآوري داده ها كه شامل پرسشنامه هاي ويژگيهاي فردي، سنجش ميزان آگاهي، چك ليست مشاهده عملكرد و يك مانكن نيم تنه استاندارد بود، در ابتدا قبل از آموزش احيا قلبي-ريوي، پرسشنامه هاي ويژگيهاي فردي، سنجش ميزان آگاهي و چك ليست مشاهده عملكرد تكميل گرديد. سپس آموزش احيا قلبي-ريوي طي دو جلسه تيوري و دو جلسه عملي ارايه گرديد. بلافاصله و يك ماه پس از آموزش، مجدداً پرسشنامه سنجش ميزان آگاهي و چك ليست تكميل گرديد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت. يافته ها: بين ميانگين نمرات آگاهي و عملكرد دانش آموزان قبل، بلافاصله و يك ماه پس از آموزش احيا قلبي-ريوي تفاوت آماري معني داري مشاهده شد (001/0 > P-value). ميانگين نمرات آگاهي و عملكرد دانش آموزان، يك ماه پس از آموزش نسبت به بلافاصله پس از آموزش كاهش يافت (به ترتيب نمرات آگاهي76% در مقابل 87%، نمرات عملكرد 87% در مقابل 93% و 001/0 > P-value) ولي همچنان از ميانگين نمرات دانش آموزان در مرحله قبل از آموزش بطور معني داري بيشتر بود (به ترتيب نمرات آگاهي76% در مقابل 28%، نمرات عملكرد 87% در مقابل 9% و 001/0 > P-value). اگر چه تفاوت معني داري در ميانگين نمره آگاهي و عملكرد دانش آموزان بر حسب ميزان تحصيلات پدر و مادر، نوع اشتغال مادر بلافاصله پس از آموزش با احتساب نمره پيش از آموزش مشاهده نشد (05/0 < P-value) ولي تفاوت معني داري در ميانگين نمره عملكرد دانش آموزان بر حسب نوع اشتغال پدر بلافاصله پس از آموزش مشاهده شد (05/0 > P-value). همچنين ميانگين نمره عملكرد دانش آموزان بلافاصله پس از آموزش احيا قلبي-ريوي در بين گروه هاي شاخص توده بدني اختلاف معني داري داشت (05/0 > P-value). نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه بر ضرورت برنامه ريزي و اجراي برنامه هاي آموزش سلامت در زمينه احيا قلبي-ريوي براي دانش آموزان و همچنين بر ضرورت اجراي منظم دوره هاي بازآموزي توسط پرستاران كودكان در مدارس جهت حفظ و ارتقا سلامت جامعه تاكيد مي كند.

Introduction:Cardiopulmonary arrest remains a major health problem and a cause of sudden death in the world. Immediate help to save the life of cardiac arrest patients is very important. Cardiopulmonary resuscitation training in schools could be an effective and affordable idea to develop those skillsin the society. The aim of this study was toassess the effect of cardiopulmonary resuscitation training on Basic Life Support knowledge and performance among thestudents. Method: In this quasi-experimental study, a total of 40 6th grade students from both sexes were selected randomly from Larschools from 2013 to 2014. Validity and reliability of the personal characteristics, knowledge questionnaire, checklist, and Half-body Cpr Training Manikin, “personal characteristics” and “knowledge” questionnaire, and checklist were completed before cardiopulmonary resuscitation training. The training session included theoretical and practical sessions. Right afterthe intervention and one month after the training, “knowledge” questionnaire and checklists were completed again. Then, data were analyzed using SPSS version 22. Results: The results showed significant difference in mean scores of knowledge and performance of students before, immediately, and one month after the training (P < 0.001). After one month, mean score of knowledge and performance decreased in comparison with immediately after training (P < 0.001) but remained significantly higher than before training (P-value < 0.001). Although immediately after the training,there were no significant difference in the score of knowledge and performance of students according to theirparents education, and mother’s occupation (P > 0.05), but there was a significant difference in the mean score of performance of students according to their father’s occupation immediately after the training (P < 0.05). Also, there was a significant difference in the mean score of performance between body mass index groups immediately after the training (P < 0.05). Conclusion: The results of this study emphasizes the need for planning and implementing cardio-pulmonary resuscitation courses among elementary school students; as well as, regular implementation and retraining courses in order to maintain and promote public health usingschool pediatric nurses.