تجربه زيسته متخصصين تعليم و تربيت از راهكارهاي گسترش رفتار اخلاقي زمينه ساز ظهور در برنامه هاي درسي دانشگاهي

هدف اين مطالعه، بررسي تجربه زيسته متخصصان تعليم و تربيت از راهكارهاي گسترش ابعاد و عوامل رفتار اخلاقي زمينه ساز ظهور در برنامه هاي درسي دانشگاهي است. روش پژوهش، كيفي است و جامعه آماري آن متخصصان حوزه هاي برنامه درسي و فلسفه تعليم و تربيت هستند كه به كمك روش نمونه گيري هدفمند (غير تصادفي) پانزده نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ديدگاه هاي افراد از طريق مصاحبه نيمه ساختاريافته به دست آمده و براي تجزيه و تحليل اطلاعات نيز از روش كدگذاري اسميت استفاده شده است. ع‍م‍ده ت‍ري‍ن ي‍اف‍ت‍ه ه‍اي پ‍ژوه‍ش بيانگر اين است كه از ديدگاه متخصصان ملاحظات عملي و راهكارهاي پيشنهادي گسترش و نفوذ ابعاد و عوامل رفتار اخلاقي زمينه ساز ظهور در برنامه هاي درسي دانشگاهي را مي توان در قالب چهار عنصر اصلي (اهداف، محتوا، روشهاي ياددهي ـ يادگيري و ارزشيابي) و 47 مضمون فرعي استخراج و تدوين كرد و در صورت توجه همه جانبه به راهكارهاي پيشنهادي متخصصان، تربيت اخلاقي مبتني بر آموزه مهدويت نظام مطلوبي مي يابد و دانشجويان را به كمال شايسته خويش رهنمون مي سازد تا از سبك زندگي مهدوي مطلوبي با همنوعان خود برخوردار شوند و رابطه خود را با هستي واقع بينانه كنند و در راستاي تحقق اهداف آفرينش و رسيدن به قرب الهي از مواهب پروردگار بهره مند گردند.