بررسي عوامل اجتماعي موثر بر تعلق شهروندان تهراني به محله (جامعه مورد مطالعه: ساكنان بالاي 18 سال منطقه 22 تهران)

Social factors influencing the Iranians belong to the neighborhood (the study population: Tehran 22 area residents over 18 years old)

در اين مقاله مسيله و هدف محوري، سنجش ميزان تعلق اجتماعي شهروندان منطقه 22 تهران و عوامل اجتماعي موثر بر آن (پيوندهاي اجتماعي، اعتماد اجتماعي، مشاركت اجتماعي، همبستگي و انسجام محله اي) مي باشد. بر اساس رويكرد جامعه شناختي، عمده ترين تحولات نظري اين مقوله با استناد به تركيبي از نظريه هاي انديشمنداني چون دوركيم، زيمل، پارسونز، اينگلهارت و پاتنام، فوكوياما، ساپ و هارود و هانتينگتون بررسي شده است. با روش پيمايشي و ابزار مصاحبه مبتني بر پرسشنامه، 250 نفر از شهروندان بالاي 18 سال منطقه 22 تهران به روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شدند و اطلاعات گردآوري شد؛ روايي و اعتبار پرسشنامه مورد تاييد قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه تعلق اجتماعي شهروندان منطقه 22 به محله در حد كم مي باشند. همچنين هر چه پيوندهاي اجتماعي، اعتماد اجتماعي، مشاركت اجتماعي، همبستگي و انسجام محله اي در محلات افزايش يابد، تعلق اجتماعي شهروندان به محله نيز افزايش مي يابد.

The central aim of this paper is the evaluation of social belonging and social factors affecting the citizens of District 22 of Tehran (social cohesion, social trust, social participation, solidarity and cohesion, neighborhood) are. According to the Sociological approach, the major theoretical developments in this category based on a combination of theories of thinkers such as Durkheim, Simmel, Parsons, Inglehart and Putnam, Fukuyama, Huntington Sap and Harvd and investigated. Questionnaire and interview-based survey of 250 residents over 18 years of district 22 of Tehran were selected by multistage sampling and data were collected. Validity and reliability were confirmed. The results showed that the citizens of the community who are less than 22 quarters. As well as social cohesion, social trust, social participation, solidarity and community cohesion in neighborhoods increases, increases social belonging to neighborhood residents.