ظرفيت سنجي ارتقاي نقش شهرداري ها در مديريت مسكن شهري (نمونه موردي شهرداري تهران)

Poll improve the capacity of municipalities to manage urban housing (case study of Tehran)

ضرورت توجه به مقوله مسكن شهري و مشكلات موجود در بخش مسكن در ايران، تعدد سازمانهاي مسيول در امر مديريت مسكن و همچنين ظرفيت و پتانسيل شهرداري ها جهت ارتقاي نقش آنها با توجه به وضعيت موجود كشور و عدم انجام فعاليت هاي پژوهشي مناسب و فاصله علمي ايران با ساير كشورها در اين زمينه، محقق را بر آن داشت تا با انجام اين پژوهش به ظرفيت سنجي ارتقاي نقش شهرداري تهران در مديريت مسكن شهري پرداخته و راهكارهايي جهت انسجام و يكپارچگي مديريت مسكن شهر تهران ارايه دهد. براين اساس از طريق مطالعه تجربيات ساير كشورها و مصاحبه با مسيولان و صاحبنظران اين امر، ابعاد مديريت مسكن شهري در قالب 6 بعد شامل: برنامه ريزي، تامين زمين، تامين مالي، هدايت و كنترل ساخت و ساز، سياست گذاري و سازماندهي و هدايت نقش آفرينان مسكن مورد كنكاش قرار گرفته و ظرفيت موجود و ممكن شهرداري تهران در اين ابعاد از نظر جامعه آماري مورد پژوهش يعني شهرداري تهران، وزارت راه و شهرسازي و همچنين صاحبنظران غير وابسته به اين دو سازمان سنجيده شده است. نتايج حاصل از جمع آوري و تجزيه و تحليل داده ها نشان مي دهد كه ظرفيت موجود شهرداري تهران در تمامي ابعاد مديريت مسكن زير حد متوسط بوده، اين در حالي است كه ظرفيت ممكن براي ارتقاي نقش شهرداري تهران در مديريت مسكن بالاي حد متوسط بوده كه اين امر نشان دهنده امكان افزايش مسيوليت هاي شهرداري تهران در امر مديريت مسكن شهري است.

Attention to the issue of urban housing problems in the housing sector in Iran, a number of organizations responsible for housing management and The potential capacity of municipalities to promote their role with regard to the status of the country and Lack of appropriate research activities and scientific space of the other countries in this field; The researchers decided to do some research to improve the technical capacity of Tehran cityʹs housing management. Thus, by studying the experiences of other countries and interviews with officials and experts in this matter, management of urban housing in the next 6 includes: Planning, land supply, financing, directing and controlling the construction, housing policy and organizing and leading actors were explored. Available capacity and may Tehran, the size of the population of the municipality of Tehran, Department of Urban and non-experts in the organization is measured. The results of the collection and analysis of data shows that the existing capacity of Tehran in all aspects of housing management has been below average. While it is possible to improve the capacity of Tehran in housing management has been above average. This indicates the possibility of increasing responsibility in the management of Tehran urban housing.