تعيين استراتژي بهينه براي توسعه گردشگري دريايي با استفاده از رهيافت تلفيقي SWOT-ANP (مطالعه موردي: جزيره كيش)

برنامه ريزي براي توسعه گردشگري دريايي در گرو بررسي دقيق و شناخت از منطقه مورد مطالعه و مستلزم دسترسي به مدل‌هاي برجسته اي براي تحليل برنامه ريزي است. در اين پژوهش از رهيافت تلفيقي SWOT- ANP جهت تعيين مناسب‌ترين استراتژي براي توسعه توريسم دريايي جزيره كيش استفاده شده است. از آن جايي كه مدل سوآت عوامل تحليل را به صورت دروني (نقاط قوت و نقاط ضعف) و بيروني (فرصت‌ها و تهديدها) طبقه بندي مي‌كند و نتايج آن اغلب فقط ليست ناقصي از عوامل دروني و بيروني است، براي همين نمي‌تواند به طور جامع فرآيند تصميم گيري استراتژيك را ارزيابي كند. از اين رو در اين پژوهش، جهت رفع نواقص مدل SWOT از تكنيك ANP استفاده شده است. در واقع فرآيند تحليل شبكه بين نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهديدها وابستگي برقرار مي‌كند. مقاله حاضر، از لحاظ هدف به روش كاربردي و از حيث شيوه مطالعه به روش توصيفي-تحليلي شكل گرفته است. رويكرد حاكم بر اين پژوهش از نوع پيمايشي با استفاده از فرآيند مصاحبه و پرس وجو از مسيولان، كارشناسان و صاحب‌نظران و تهيه پرسشنامه و چارچوب نظري نيز با استفاده از روش اسنادي انجام شده است. بر اساس نتايج تحقيق، مناسب‌ترين استراتژي براي توسعه گردشگري دريايي جزيره كيش، استراتژي WO (بهره‌مندي از توان سياسي و مديريتي جهت هماهنگي سازمان‌هاي مرتبط با گردشگري دريايي، توسعه حمل و نقل دريايي جهت كسب درآمد ارزي و استفاده از توان سرمايه گذاري جهت تامين امكانات رفاهي مناسب براي گردشگران) با وزن 501/0 مي باشد. ضمن اين كه استراتژي SO با وزن 473/0 به عنوان استراتژي جايگزين مطرح است.