تحليل فرهنگ سياسي ايران مطالعه موردي: شهروندان شهرهاي اروميه و خرم‌‌آباد

Analysis of Political Culture in Iran A Case Study the citizens of the cities of Urmia and Khorramabad

در اين مقاله، فرهنگ سياسي جامعه ايران را در يك بازه كيفي اقتدارگرايي تا دموكراتيك‌‌گرايي بررسي و تحليل كرده‌ايم. ديدگاه‌‌هاي نظريِ شكل‌گرفته درباب فرهنگ سياسي ايران تحليل‌‌هاي متفاوت و گاه متضاد دارند. دسته‌اي از اين ديدگاه‌‌‌‌ها ويژگي‌‌هاي فرهنگ سياسي ايران را غيردموكراتيك و اقتدارگرايانه معرفي كرده و دسته ديگر شاخص‌‌هاي دموكراتيك را به آن نسبت داده‌‌اند؛ ازجمله اين شاخصه‌‌ها تاكيد‌‌‌ بر ميزان زياد مشاركت سياسي در دوره‌هاي مختلف انتخاباتي است. در اين پژوهش، با استفاده از روش كمّي پيمايشي برمبناي داده‌‌هاي فازي، فرهنگ سياسي دو شهر اروميه و خرم‌‌آباد را كه به‌ترتيب كمترين و بيشترين ميزان مشاركت انتخاباتي را در دوره‌‌هاي مختلف انتخاباتي داشته‌‌اند، تحليل كرده‌ايم تا با استفاده از يافته‌‌هاي تجربي، صحت و سقم نظريه‌‌ها و ديدگاه‌‌هاي فرهنگ سياسي ايران را بيازماييم. براي اين منظور، ميزان عضويت شهروندان را در دو مجموعه فرهنگ سياسي ارزيابي كرده‌ايم: ارزش‌‌هاي ابراز وجود دربرابر ارزش‌‌هاي بقا و ارزش‌‌هاي عقلاني دربرابر ارزش‌‌هاي سنتي، الگوي فرهنگ سياسي آن‌ها را تعيين مي‌‌كند. نتايج پژوهش نشان مي‌‌دهد الگوي فرهنگ سياسي اروميه و خرم‌‌آباد تاحدودي شبيه به يكديگر است. برخلاف تصور قبلي، در هيچ‌كدام از دو شهر، فرهنگ سياسي همسان و واحدي مشاهده نشده است. بنابراين، مجموعه ارزش‌‌هاي سياسي توده‌‌ مجموعه‌اي دووجهي است كه هم تمايلات دموكراتيك و هم تعلقات اقتدارگرايي دارد و مهم‌تر اين است كه الگوي فرهنگ سياسي شهروندان با ميزان مشاركت انتخاباتي آنان مطابقت ندارد؛ بنابراين اين استدلال كه زياد بودن مشاركت انتخاباتي مي‌‌تواند شاخصي براي ارتقاي فرهنگ سياسي و نشان‌‌دهنده دموكراتيك بودن آن باشد، با واقعيت همخواني ندارد.

In this article it is tried the political culture of Iranian society in a qualitative range of authoritarianism to democratic, to be analyzed. Theoretical perspectives on the political culture of Iran have been formed, Analyzes different and sometimes conflicting with each other are provided; A set of views, political culture of Iran has introduced with characteristics and features of undemocratic and authoritarian. And another group, democratic indexes attributed to it;including the indexes emphasis on high-amount political participation in the different election periods. In this study, using a quantitative survey based on fuzzy data, the political culture of the city of Urmia and Khorramabad, that have the lowest and highest rates electoral participation, is analyzed. Using empirical evidence, will be measured theories and views of Iranian political culture. For this purpose amount membership of citizens in the two sets political culture together were measured:self-expression values against survival values and rational values against traditional values, determines the patterns of their political culture. Research results shows that the pattern of political culture Urmia and Khorramabad somewhat similar to each other. Contrary to previous thought, in none of the two cities, there is no single homogeneous political culture. Thus political values of the masses, that is a set of democratic and authoritarian tendencies ambivalent. And more importantly, the political culture of citizens is not consistent with their electoral participation rate. Thus the argument that the high electoral participation would represent a standard for promotion of political culture and Its democratic that is not consistent with reality.