كاربست رويكرد پيكره‌بنياد تحليل الگوي استعاري در زبان فارسي: مطالعه حوزه مقصد خشم

The Application of Corpus-based Method of Metaphorical Pattern Analysis to Persian Language: the Study of Anger Target Domain

هدف پژوهش حاضر بررسي مفهوم‌سازي استعاري حوزه مقصد خشم در زبان فارسي بر اساس نظريه استعاره مفهومي است. بدين منظور براي نخستين بار در زبان فارسي براي گردآوري و بررسي داده‌هاي پژوهش، روش پيكره‌بنياد تحليل الگوي استعاري بر روي پيكره همشهريِ دو به كار بسته مي‌شود و پس از تجزيه و تحليل داده‌ها، 42 حوزه مبدا براي «خشم» شناسايي مي‌گردد. همچنين زايايي هر يك از حوزه‌هاي مبدا بر حسب مشخصه فراواني وقوع آنها در پيكره تعيين مي‌گردد. علاوه بر اين، با انجام مقايسه‌اي ميان نتايج به‌دست‌آمده از اين پژوهش و پژوهش‌هايي كه با روش سنتي به گردآوري داده‌هاي حوزه خشم در زبان فارسي پرداخته‌اند، برتري روش پيكره‌اي پژوهش حاضر تاييد مي‌گردد. همچنين پس از بررسي تطبيقي مفهوم‌سازي خشم بين دو زبان انگليسي و فارسي مشخص مي‌شود كه بسياري از حوزه‌هاي مبدا پرتكرار در دو زبان مشترك هستند و برخي نيز فقط در زبان فارسي مشاهده مي‌گردند كه دليل برخي از اين تفاوت‌ها، مشخصه‌هاي فرهنگي مربوط به اين دو زبان است.

The purpose of the present research was the study of metaphorical conceptualization of the "anger" target domain in Persian, based on conceptual theory of metaphor. For the first time in Persian, the corpus-based method of Metaphorical Pattern Analysis (MPA) was applied on Hamshahri 2 corpus to collect and analyze the research data and finally for the "anger" target domain, 42 source domains were obtained. Also, the productivity of all the source domains was determined based on their frequency of occurrences in the corpus. After comparing the results of the present research with the ones done with traditional methods to collect the data of fear domain, the superiority of the corpus-based method of the present research was approved. Besides, after doing a comparative analysis of metaphorical conceptualization of fear between Persian and English, it was revealed that most frequent source domains are common in both languages and some of the sources only appear in Persian. The reason for some of these differences is cultural characteristics of the languages.