اثر ريسك بر محافظه كاري

The effect of RISK on CONSERVATISM

اين مقاله به بررسي اثر ريسك بر محافظه كاري شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زماني 1380 تا 1390 پرداخته است. تحقيقات گذشته اگرچه به بررسي رابطه متغير هاي حسابداري و ريسك پرداخته اند اما به درستي اثر ريسك بر محافظه كاري را بيان نكرده اند. در اين پژوهش به منظور بررسي اين رابطه ريسك سيستماتيك و غير سيستماتيك به طور جداگانه مورد بررسي قرار گرفته اند كه براي اندازه گيري ريسك سيستماتيك از مدل قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي(CAPM) و شاخص بتا استفاده مي شود و براي اندازه گيري ريسك غير سيستماتيك نيز از انحراف معيار جز باقيمانده اين مدل استفاده شده است. ضمنا براي اندازه گيري محافظه كاري از مدل بال و شيوا كومار استفاده گرديده است. نتايج تحقيق بيانگر وجود رابطه منفي و معنادار ميان ريسك غير سيستماتيك و محافظه كاري حسابداري مي-باشد. ضمن اينكه اين رابطه از ريسك نامطلوب ناشي مي شود. همچنين نتايج گوياي آن است كه وجود ريسك سيستماتيك موجب گزارش دير هنگام اخبار بد مي گردد اما لزوما به شناسايي زود هنگام اخبار خوب منجر نمي گردد. در نهايت ميان ريسك غير سيستماتيك و محافظه كاري ، در حضور متغير هاي كنترلي رابطه معناداري يافت نشد.

In this paper I examine the relationship between systematic risk and accounting conservatism. I argue that in firms with higher systematic risk, managers have higher incentives to delay the recognition of bad news in the hope of future good news. They also face less demand for conservatism from investors and auditors. Consistent with my hypothesis, I find a significant and negative association between systematic risk and accounting conservatism, robust to various known determinants of conservatism. Results from a lead-lag test suggest that the direction of causality flows from systematic risk to conservatism, and not vice versa. Unsystematic risk, however, is not significantly related to conservatism. Furthermore, the effect of systematic risk on conservatism is likely to originate from downside systematic risk, rather than upside risk. My findings highlight the important role that systematic risk may play in shaping managers’ reporting behavior.