نقش صورت نوشتاري ذهني در تسهيل درك كلمات هم آواي ناهم‌نويسه

The Role of Orthography in Facilitation of the Perception of Heterographic Homophones

در برخي موارد پردازش هاي ذهني در درك شنيداري زبان گفتار با دشواري روبه روست. به نظر مي رسد فعال سازي صورت نوشتاري كلمات در ذهن مي تواند در چنين شرايطي درك را تسهيل نمايد. در اين مقاله، با توجه به اينكه يافته هاي پژوهشي نشان مي دهند كه پردازش و دسترسي به كلمات هم آواي ناهم نويسه از ديگر كلمات دشوارتر است، در پي شناسايي نقش خط نوشتار و صورت نوشتاري واژگان در پردازش و درك اين نوع كلمات به هنگام فرآيندهاي پردازشي كل به جز (مانند درك گفتار) بوده ايم. به اين منظور، يك آزمون انگيزشي براساس انگاره ي مركبي از انگاره-هاي پردازشي و دسترسي لولت، رولفس و ماير (1999) و دل (1990) طراحي شد، كه 41 نفر آزمودني در آن شركت داشتند. نتايج بدست آمده، فرض تحقيق را مبني بر فعال شدن صورت نوشتاري كلمات هم آواي ناهم نويسه جهت تسهيل درك با اطمينان 95% تاييد كرد.

The role of orthography in difficult speech perception tasks has already been proved (Dehaene & Cohen, 2011). Since the processing of heterographic homophones is believed to be more difficult than other words (Hino & colleagues, 2013), the present study aimed at identifying the role of orthography and word forms in perception of such words during top-down processes, such as speech perception. A kind of priming experiment was programmed on the basis of a mixed word processing and retrieval model. This model was the result of combining the models proposed by Levelt, Roelofs, and Meyer (1999) and Dell (1990). 41 participants took part in the experiment and the data analysis confirmed the research hypothesis by 95 percent of certainty.